امیدوارم دنیای واقعی امروز و فردا و همه پدیده هاش، به همین زیبایی که شما بیان و تصویر کردید باشه..

عطری خنک و خوش قیمت اما با رایحه ایی تکراری و با دی ان ای کلاسیک، بیشتر شبیه آکوا دی جیو.
قبل تعطیلات از مغازه دوستم تهیه کردم، شرایط و قیمتها طوریه که دیگه عطرهای زیر ۱۰ میلیون اقتصادی به شمار میاد🤦‍♂️ موقع برگشت سمت ماشین، با همان ذهن درگیر قیمتها و بدبختیا، کودک زباله گردی بهم گفت: عمو کمکم میکنی کیسه رو بندازم پشتم؟ کیسه ضایعاتش دوسه برابر جثه کوچکش بود و واقعا سنگین. پولی هم کمکش کردم. داغون نشستم پشت فرمون که استارت بزنم، همون لحظه پیامک جریمه ب.ی.ح.ج.ا.ب.ی هم سور آخرو زد. موندم واقعا دیگه چه لذتی از عطر و نوشتن و زندگی و.. باید برد؟ الان میفهمم چرا بیشتر همراهان قدیمی سایت، دیگه نمی نویسند یا کمتر می نویسند..

عجیبه که کلمه تفریط رو قبل از کلمه باربی در متن من ندیدید.
منظورم این بود که همیشه در ترندهایشان، با ژستهای روشنفکری، سلامت جسمی و روحی انسانها رو به بازی میگیرند.
لاغری و چاقی و هر مشکل جسمی یا روحی دیگر، عیب و عار نیستند. اما اگر بوسیله هرکدام ازینها به عوارض بعدی دچار شوید و سلامتتان بخطر بیفتد باید با کمک گرفتن از متخصصان مربوطه، سعی در رفع مشکل کنید. نه اینکه آنرا تبلیغ کنید که چیز خوبیست.
منظور من این بود.

این عطر خنک رو با قیمت مناسب و شباهت خوبش برای عشاق مارلی گرینلی توصیه میکنم

درود
امیدوارم این سبک تبلیغات و زندگی مسموم، همچنان هم از ما دور بمونه. از تفریط "باربی باشید" دهه هفتادشان خلایق را رسانیده اند به افراط "۱۵۰کیلو بودن خوب است". چرا تبلیغ زندگی نرمال و متعادل و انسان وار اینقدر سخت است؟
یکروز داس و چکش و جهان وطنی به خورد مردم میدهند و روز دیگر نژادپرستی و شوونیسم...
پ.ن: خود هنر-صنعت عطر از هر منظر که بنگرید مقوله پیچیده و پولسازیست، بقول یکی از همراهان اینجا، هنر هشتم است. پس اگر وقتی در تفسیر عطری، چه از منظر کانسپت آن چه از منظر بویایی، از هنرها و علوم و صنایع دیگر گرفته تا شرایط اجتماعی و فرهنگی صحبت میشود، جای خواندن برای علاقه مندان عطرها را دارد.

درست میگویید و زیبا، شاهکارهایش "بویناک" هستند...
پساامپرسیونیسم را با قلم مویش شخم زد، همچون همان مزرعه آفتابگردان داغ و مغز برشته شده اش... شاید با همان قلم مو، گوشش را هم برید.برای راشل؟ فکر نمیکنم. میخواست کر شود تا نشنود و بیشتر در جنونش فرو رود و باز هم شگفتی بیافریند...
احتمالا "اینجا" کمتر کسی نخوانده است "شور زندگی" را...
اما باز هم بخوانید و مرور کنید جنون، عشق، فقر و نبوغ را... "شور زندگی"، بوهای هنوز زنده و مانوس خودش را دارد...

درود بر شما
دقیقا👌
اون بوی فلزی-مینرال یخ و خشک (شبیه خود یخِ خشک! Co2جامد) که مثلا در گری وتیور پارفوم حس میشه، اینجا متفاوته؛ رایح اش گرمتره، هم از منظر بویایی هم از منظر سلوک!

ترکیب بوی بتادین، وسایل استنلس استیل بیمارستانی که اتوکلاو شدند و گاز استریل... بوی اتاق ریکاوری... پر از استرسه ولی مدام دوست دارم بوش کنم. تو ذهنم تکرار میکنم لعنتیا چیکار کردن با این روایح که دوست داری مدام بوش کنی؟ چه ترکیبیه که هم استرس میده هم آرامش؟ شاید ترکیبش یادت میندازه محبت و مهارت پرستار شیفت شب رو؟ یا پزشک متخصص خوشتیپ ولی نحیف و مسنی که تو رو بعد از عمل موفق پریتونیت از مرگ نجات داده؟ نمیدونم... ولی دوستان برای یک بار هم که شده بوش کنید، تجربه غریبیه..

درود بر شما
خواستم تجربه شخصیم رو با توجه به اینکه یک علاقه مندم تا تفکیک گر روایح و شامه ام بنوعی آماتور است بیان کنم بخصوص با این رایحه که معروف شده.
حقیقتا رایحه یاس، بهارنارنج، مریم، نرگس و رز صورتی(محمدی یا گلاب) و.. رو اگر تک به تک و بشکل طبیعی بو کنیم، شگفت انگیزند. مگر میشود در نارنجستان پرشکوفه و نمناک قدم زد و مدهوش نشد؟ یا اردیبهشت از کنار یاس و اقاقی گذشت و دم را پر نکرد؟ حال همین بهارنارنج، یاس یا گلاب وقتی در عطری عصاره میشوند، برایم دوست داشتنی نیستند. حتی در عطرهای بسیار باکیفیت نیش. سه حالت برای خودم متصور شده ام: اول اینکه هنوز نمیتوانم رایحه تمیز و شفاف این گلها رو از عطرها بگیرم و تفکیک کنم؛ دوم اینکه شاید مواد سازنده این مدل بوها یا عصاره آنها، در کمپلکس عطر برای شامه ام خراب شوند و غیردوستداشتنی؛ و سوم (که فکر کنم برای شخص من جواب خودم همین سومی بود)، "خاطرات" این روایح است: در کودکی ام هستم، در مسجدی که مراسم ترحیم است، بوی گلاب می آید، یکی اسکلپچر زده و دیگری بیژن، آن یکی دانهیل ادیشن و دیگری اسکیپ... عطرهای مردانه و زنانه قدیمی رو که بیاد می آورم، حافظه بویایی ام روی گلاب و یاس و بهارنارنج و... قفل میکند؛ چون روایح غالب عطرها عموما اینها بودند. چون بینی ام اینها رو در مساجد، حرمها و بخصوص قبور اقوام بیشتر از همه جا حس کرده است، بوی غالب اقوام و آشنایان عذادار. و البته از محیط.. باغ رضوان اصفهان پر از یاس بود. دسته گلهای عرض تسلیت غیر از گلایول! انواع گل سفید رو داشت عموما. و قص علی هذا...

درود
بعلاوه: هرمس او د باسیلیک پورپری، تا حدی دانهیل فرش و کمتر از اونها هم آزارو کروم آکوا.
و اینکه روایح ریحان سبز و بنفش در عطرها کاملا متفاوت هستند.
شخصا در تمام عطرها با رایحه ریحان سبز، بویی شبیه جعفری و شوید که با هم له و میکس شده اند یا بویی شبیه به پوست خیار حس کرده ام. حال یا شامه من اینطور برداشت میکند یا هنوز عطری با رایحه شفاف و عینی ریحان سبز نبوئیده ام