اسم و شیشه‌ی عطر یادآور عطرهای آکواتیک، مرکباتی و تازه است اما درعمل یه کار کاملا متفاوته.
با هل، اسطخودوس و لیمو (به‌شکل خیلی ضعیف) شروع می‌شه و بعدش تونکا، تونکا و تونکاست! به‌طوری‌که حتی منو به یاد درای‌داون آرمانی کد انداخت؛ البته ممکن هم هست شامه‌ی من زیادی به تونکا حساسه که بیشتر از همه احساسش کردم.
طبع کاملا معتدلی داره و همونطور که گفتم برخلاف اسمش اصلا به‌فکر پوشیدنش در تابستان‌های ایران نباشید.

ورساچه اروس یکی از اون عطرهایی بود که حتی قبل از علاقه‌مندیم به دنیای روایح با اسمش آشنا بودم و این اواخر به‌وفور توی اکسپلورر اینستاگرام تبلیغشو دیدم. همین دلایل منو مجاب کرد تا بالاخره تستش کردم.

شروع تندوتیز مرکباتی و نعنایی داره و در درای‌داون نت‌های وانیل (به‌شکل خیلی پررنگ) و سدر رو بیش از بقیه احساس کردم.
ازنظر پرفورمنس عملکرد قابل توجهی داره و طراحی شیشه‌ی بسیار چشم‌نوازی هم داره، اما به‌شامه‌ی من عطر خیلی شلوغ و بدون کاراکتری به‌ نظر اومد. چطور بگم... از اون عطرهاییه که اگر یه نفر استفاده بکنه و احساسش کنم ترغیب نمی‌شم که اسمشو بپرسم.

جسارتا عطر یه چیز سلیقگیه. این که میگید به‌غیر از این ۳ تا کار بقیه به‌درد قفسه پر کردن می‌خورن توهینیه به دوستداران اون عطرها. می‌تونید بگید این‌ها مطابق سلیقه‌م نیستن...

چند سال پیش جایی بودم و عطر جیبی اف‌اف از برند ژکساف رو تست کردم. اگرچه کیفیت یه عطر درجه یک رو نداشت اما رایحه‌ی دلنشینی داشت و به‌عنوان یه عطر دم دستی خوب بود و من هم بعدا خریداریش کردم.

گذشت تا این اواخر دیدم همه جا از شباهت اف‌اف به سی‌اچ می‌گن و من هم مجاب شدم دکانت سی‌اچ رو تهیه کردم. اما این رایحه زمین تا آسمون تفاوت داره با اون! حالا نمی‌دونم ریفرموله شده یا اتفاق دیگه‌ای افتاده چون متاسفانه من نسخه‌های قدیم سی‌اچ رو تست نکردم. هرچی که هست این عطر به شامه‌ی من اصلا اون شیرینی ملایم اف‌اف رو نداشت و بیشترین نتی که ازش دریافت کردم چرم و جیر بود! جدای از تفاوتش با اف‌اف، کلا اون انتظاری که داشتم رو برآروده نکرد...

یه عطر چوبی، آروماتیک، معدنی و صدالبته دوست‌داشتنی با شیرینی ملایم و دلپذیر.

بله در ابتدا شباهت‌هایی به اینویکتوس داره؛ اما اگر اینویکتوس یه عطر خنک و اسپرت و به‌اصطلاح مناسب باشگاهه، بورن این روما کمی سنگین‌تره، طبع معتدل‌تری داره و در طیف وسیع‌تری از موقعیت‌ها می‌تونید بپوشیدش. در اینجا نت‌های معدنی و نمک هم جذابیت خاصی به این اثر بخشیدن و هم شیرینی عطر رو کنترل می‌کنن. در درای‌داون که مسیرش کاملا مجزا می‌شه و من رگه‌هایی از بورن این رما اینتنس رو هم استشمام کردم.

درکل، کار فاخر و قطعا پربازخوردی هست و ماندگاری خوبی هم روی پوست و لباس داره.

این کار و کلا کارهای والنتینو، که متاسفانه (یا شاید هم خوشبختانه) در ایران خیلی بهشون توجه نمی‌شه، حتما پیشنهاد می‌شن.

یه عطر میوه‌ای گلی خیلی خوب و خاص؛ در اپنینگ حضور پررنگ آناناس رو داریم که رفته‌رفته جای خودشو به نت‌های فلورال و مشک و... می‌ده.

کیفیت مواد به‌کاررفته واقعا بالاست و تغییر نت‌ها هم بسیار شفاف و خوبه "اما" از اون عطرهایی بود که بعد از یه مدت که در معرضش قرار می‌گیرم برام خسته‌کننده می‌شه! پس با وجود اینکه یه عطر معتدل و ملایمه، اگر قرار باشه استفاده هم بکنم ترجیح می‌دم فقط در برخی از موقعیت‌ها بپوشمش.

درمورد جنسیت این عطر خیلی اختلاف نظر هست اما به‌نظرم این عطر کاملا یونیسک.سه. حالا اگر قائل به برچسب‌زدن جنسی برای عطرها باشیم، به‌نظرم کفه‌ی ترازو کمی (تاکید می‌کنم "کمی") به‌سمت زنانگی سنگینی کنه. البته بیشتر به تن خانم‌هایی می‌شینه که شخصیت مستقل، کاریزماتیک و قدرتمندی دارند.

و اما پخش و ماندگاری! من تعجب می‌کنم دوستان می‌گن ضعیفه. من چند پاف از دکانت رو اسپری کردم بوش خونه رو برداشته بود! واقعا توی این زمینه یکی از بهترین‌هاست.

درود. دقیقا منم هم‌نظرم. نگاه متفاوت گوالتیری به عطرسازی جالب توجه می‌تونه باشه، اما شیفتگانش درمورد آثارش خیلی اغراق‌آمیز صحبت می‌کنن!

یکی از صابونی‌ترین عطرهایی که تابه‌حال استشمام کردم. رایحه‌ش برای من یادآور صابون نخل داروگر بود :) ماندگاری و پخش خوبی هم داره.

درمقایسه با کلاب د نویت که به‌نظرم بیش‌از‌حد سینتتیک بود، اکسپلورر کیفیت بالایی داره و شباهتش هم به اونتوس ستودنیه. اما ماندگاری افتضااااحه. واقعا حیف از این رایحه که انقدر آبکیه!

پ.ن: اخیرا بین مشابه‌های اونتوس، تستی هم از شاهین سیلور از برند لطافه داشتم. نسبت به اونتوس کمتر مرکباتیه اما واقعا کیفیت و ماندگاری خوبی داشت و حس سینتتیک ازش دریافت نکردم. اگر شیفته‌ی مکتب اونتوس هستید حتما امتحانش کنید.

به‌نظر من ایسی میاکه یکی از وزین‌ترین خانه‌های عطرسازیه؛ شرکتی که رسالتشو در ساخت عطرهای دیزاینری با رایحه‌های عامه‌پسند به‌بهترین‌شکل انجام می‌ده و در عین حال روایح خلاقانه‌ای خلق می‌کنه که کم‌تر به مشاممون خورده. مدت‌ها بود می‌خواستم این عطر رو تست کنم، چون از اسم و طراحی شیشه‌اش بی‌اندازه خوشم اومده بود. بالاخره دکانتش توی یکی از سایت‌ها موجود شد و خریداری کردم و...

ساعت‌ها می‌تونم از هم‌نشینی با این عطر لذت ببرم. ووداندوود ویژگی‌های یک عطر امضای روزمره رو داره و همزمان کاراکتر، تمایز و نوآوری رو هم با خودش به یدک می‌کشه. نت زردآلو که حضور بسیار پررنگی داره با هل، گریپ‌فروت و امبروکسان به‌شکل هنرمندانه‌ای ترکیب شدن تا این اثر رو خلق کنند. نت‌های چوبی خیلی آرام در پس‌زمینه حضور دارند و شاید خیلی‌ها به‌سختی متوجه حضورشون بشن؛ می‌شه گفت از معدود ایرادهایی که به این کار وارده همین اسم گمراه‌کننده‌ش باشه!

ماندگاری خیلی خوبی روی لباس داشت و پخش هم متوسط بود که با توجه به قیمتش همچنان ارزش خرید خیلی خوبی داره.