اولین باری که ازش استفاده کردم یادمه یه خنکی متفاوتی داشت . با اینکه زیاد شاید محبوب اسمش سر زبونا نباشه اما برای من خیلی بوی خاصی داشت.
موندگاریش و پخشش عالیه
در تشابه 95درصدی «امبر دکادرس» با «کرید اونتوس ابسولو» شکی نیست. اما در ادامه(تقریباً یک ساعت بعد) راه این دو عطر از هم جدا میشه. یعنی «امبر دکادرس» جنبه خنک و «کرید ابسولو» حالت تنباکویی و گرم به خودش میگیره. شخصاً از پرفورمنس «کرید ابسولو» بیشتر راضی بودم و اگر بخوام این دو رو با هم مقایسه کنم، قطعاً «کرید ابسولو» رو ترجیح میدم.
درمورد خصوصیات خود عطر(«امبر دکادرس») میتونم بگم میتونه مثالِ ترکیبِ (کرید اونتوس+ ساواژ/ساواج الکسیر+ تام فورد امبر لدر) باشه و از این عطر ها، اگر روایح اولیه از اونتوس(میوه ای)، روایح «اسطوخودوس» و «وتیور هائیتی»(دودی-میوه ای-فرِش) از الکسیر و روایح پایه(نعنا هندی+کهربا+خس خس) از امبر لدر رو استخراج کرده و با هم ترکیب کنیم، به چیزی مشابه «امبر دکادرس» میرسیم.
خلاصه که توصیف «امبر دکادرس» میتونه بدین صورت باشه:
یک رایحه دارک(تاریک)، کلاسیک، رسمی و سنگین(چوبی<بیشتر>_میوه ای<کمتر>_معطر_خنک) داره که درصورت پوشیدنش با لباس های تیره رنگ و رسمی باهاتون بهتر مچ میشه و بدون شک بازخورد خوبی هم ازش میگیرید.
موندگاریش و پخشش عالیه