این محصول در سال 1997 توسط لالیک معرفی شد. رایحه لالیک پورهوم چهارفصل است
سازنده این محصول Maurice Rousel است و شیشه را نیز Marie-Claude Lalique طراحی کرده است.
«لالیک پور هوم شیرنشان» (معروف به لالیک شیر) از عطرهای کلاسیک چوبی و کهربایی با طراوتبخشی ناب برای مردان شیکپوش و خاص است.
این مخلوق شگفتانگیز سال 1997 که هنوز نفس میکشد، استعداد و نبوغ آقای رنه لالیک را همچنان برای ما زنده نگه داشته است. برای پی بردن به نبوغ خاص آقای لالیک کافیست به این نکته توجه کنید که در دهه پُرهیاهوی 1920 بود که آقای لالیک، 27 آرم ویژه برای ماشینها طراحی کرد که امروزه از کالاهای لوکس و نایاب برای کلکسیونرها بهشمار میروند.
ساختار آمیزهای بسیار متنوع «لالیک پور هوم شیرنشان» سرشار از رایحههای غافلگیرکننده و طراوتبخش در نتهای اولیه است که بهزیبایی با نتهای پایه آمیخته شدهاند و پیچیدگی خاصی به این عطر دادهاند. پیوند ناب و بینقص میان نتهای اولیه و نتهای پایه به شکلگیری آکورد چوبی و گلفام نابی منتهی شده است.
عطرافشان این رایحه را به شما عزیزان پیشنهاد میکند.
نوع عطر | ادو پرفیوم |
برند | لالیک |
عطار | موریس روسل |
طبع | گرم |
سال عرضه | 1997 |
گروه بویایی | چوبی معطر |
کشور مبدأ | فرانسه |
مناسب برای | آقایان |
مناسب فصل | زمستان |
اسانس اولیه | ترنج ، نارنگی ماندارین، اسطوخودوس ، گریپ فروت ، رزماری ، نارنگی، دارابی |
اسانس میانی | سدر ، زنبق ، یاس، گل برف |
اسانس پایه | کهربا، وانیل ، نعناع هندی ، خزه درخت بلوط ، چوب صندل سفید |
شاه نت این عطر petitgrain هست یا همون عصاره برگ درخت نارنج. وقتی برگهای درخت نارنج رو له کنید، یک بوی گس و تلخ بیرون میاد. البته در هرم بویایی ذکر نشده. این نوت در لالیک سفید هم استفاده شده اما اونجا با هنرمندی یک کار فرش دراومده در حالی که اینجا یک کار تلخ و گس و جدی و گرم.
ترکیب کلی یک حالت صابونی داره اما برخلاف سایر کارهای صابونی، بوهای گلی یا وانیل و مشک اصلا غالب نیستند. برای توصیف گروه بویایی این عطر، شاید بوی خشکشویی کمی نزدیک باشه بهش.
کار جدی و رسمی هست و مناسب محیطهای اداری یا جاهایی که دوست دارید بوی تمیزی بدید. ترجیحا 50 سال به بالا.
بیشتر میتونه بوی یک محیط (مثلا محیط پزشکی) باشه تا بوی شخص.
این کار هیچ لطافت و ظرافتی نداره اما فکر میکنم در هوای پاییزی که با رطوبت بارون اشباع شده کمی تلطیف بشه.
کار کاملا خاص و متفاوتی هست . نوستالژیک بودنش برای من آرامش بخشه. هرچند هرچی فکر میکنم نمیدونم کی و کجا این بو رو شنیدم.