Rocabar

به به. چه نظر جالب توجهی. وانیل در مساحت قابل توجهی بارزین مشترک هست. گاه از وانیل به رزین میرسن و گاه با رزین وانیل رو لو میدن. این اتفاق خصوصا در امبرسلطان میفته که آکورد امبر در نقطه ی اجراش وانیل رو نشت میده. اینجام اتفاقی از اون جنس رخ میده. روکبار در مقیاس یک عطر خصوصا  در نسخه های اخیر فاجعه ست. اوپنینگی اسپایسی-سیتروسی و ترد از جنس چوب و خاک که کمی سبز هست و به مرور خاک ادویه رو در هوا پخش میکنه . خاک و غبار شیرینی که حاصل بنزوئین و رزین و هل و چیزی مثل زنجبیل به نظر میاد که زنجبیل نیست و هرچی عست بومی و البته چوبی هست . چیزی مثل میخک اما تردتر. شامه های آماتور خیلی زود اشباع میشن و شامه های حرفه ای تا دو ساعت بواسزه ی جنس ترکیبات میتونن پیگیری کنن رایحه رو و تغییداتش رو متوجه بشن. پس از اون اما شامه های کارکشته میخواد تا دگرگونی نت ها و انبساط و پراکندکی و بی نظمی شون رو تخمین بزنه. من رو یاد نسخه ی فیک عطرهای اسپایسی میندازه. به زحمت از من 3 تا4 میگیره و اصلا سزاوار خرید نیست.