کارون یاتاقان
یاتاقان عطری است که در میانه یا پایان یک روز پر تنش، در سه ساعت شما را ریفرموله میکند! اگر جشنواره ای بود با جایزه‌ای برای بهترین عطرهای تسکین بخش، کاندید همیشگی آن یاتاقان بود.
وجه نشاط آور و مسکن این عطر برآمده از روایح درمنه‌ی خشک و آکورد کاسترویوم است. من به تجربه ی خود بر این تاثیر صحه می‌گذارم و به دلیل همین ویژگی آن را به عنوان عطر ثابت استفاده نمی کنم چرا که استفاده مدام از یک رایحه‌ی مسکن همان چیزی است که بسیاری از طرفداران قدیمی یاتاقان از آن به «همبسته‌شدن شدید» به این عطر (اعتیاد به آن) یاد می‌کنند.

‌
آمواژ جوبلیشن
ترکیب توت سیاه با عسل وحشی و کندر عمانی
جنس چوب و عود در آمواژ اینترلود از همین عطر وام گرفته شده و مشدد شده است. تا آنجا که مختصر بشود گفت؛ «جوبلیشن، یک جادوی چندصدایی است..» این را می‌توانید هم به حساب تمجید بگذارید هم به حساب ایراد، مثل موسیقی چندصدایی دنیا، مثل موسیقی موتزارت که گوش تربیت نشده‌ی ایرانی اصلا آن را تحمل نمی‌کند. در اقلیم‌های تک صدایی، قابل انتظارترین واکنش به هنر چندضلعی عدم علاقه‌ی عموم است، ببینید چقدر از پخش و ماندگاری و روزنه‌های دیگر به بهانه ورود می‌کنند، اما واقعیت این است که تفکر تک صدایی از هم آوایی همزمان تعداد زیادی نت برآشفته می‌شود، نمونه اش صد سال موسیقی ماست، فقط یک نفر باید بخواند همه‌ی گوشه‌ها را.
جوبلیشن عطر مردمان ما نیست همانطور که موتزارت موسیقی مورد علاقه مردم ما نیست، دو سه خط بالاتر گفتم این یک تمجید می‌تواند باشد یا یک تقبیح، تا هر کس چه کسی باشد و چه ذهنیتی را دنبال کند.
‌

‌‌
نیشانه ولونگ چا
رایحه‌ی یک چای اشرافی است، این چای سبزتر از آکوردِ چای در دیگر عطر هاست و سرزندگی خارق العاده ای دارد.
لیموی آغازین هم از لیموی عطر دیگر این خانه (هاچیوات) نقش بهتری ایفا می‌کند (در همزیستی با بقیه‌ی نت‌ها)
لیمو و پرتقال به چای اشرافی یک طراوت مضاعف بخشیده است. از میانه‌ به بعد، انجیر نمی‌گذارد عطر برای شامه‌ی من خسته کننده بشود و من تا پایان کارکرد نت‌ها را دوست دارم.
ولونگ چا از نظر من یک رایحه‌ی گران است و من این یکی عطرِ نیشانه را به خلاف بعضی از طراحی‌هایش، در کیفیت با هیچ ارزان مشابهی هم‌رده نمی‌بینم.
‌این رایحه ای است که از کیفیت خودش دفاع می‌کند.
‌

‌
زرجوف ناکسوس
جزو نوادر از عطرهایی است که عمقِ هاله‌ی آن با اولین افشانه، پوشاننده را احاطه می‌کند، دارچین و عسل گرماگرم در هم می‌پیچند و در اضلاع دیگر عطر هر رایحه به طرز شگفت انگیزی تراز است، شاغول دنیای عطرها اینجاست در ناکسوس. معیار می‌تواند باشد در اینباره.
چیزی از درون این عطر به درون آدم میزند که چند دقیقه ای ریشه‌ی ترس را می‌خشکاند، می توانم آن را به راحتی روی تن یک اگزیستانسیالیت مقتدر مثل سارتر ببینم در حالی که مشغول نوشتن یک متنِ یکّه و جسورانه است. پارادوکسِ ناکسوس اینجاست که شیرینی اش با جدیّت چنین کاراکتری در تضاد نیست، شیرین از رایحه‌ی شادکامی است، نه شُل‌کامی
‌

‌
بولگاری آکوا پور اوم
استشمام آن هوایی است که از چرخیدن باد، روی کف دریا برملا می‌شود، وقتی روی صخره‌ی ساحلی نشسته ای و به کشف رایحه ای ناب مشغولی
در بین عطرهایی که می‌خواهند دریا را به یاد بیاورند، یک اجرای منحصر به خودش را دارد، مرکباتش هم از جنس مرکبات تلخ و افشرده از پوست نیست..
یک پرتقال آبدار روی این رایحه چکه می‌کند
اما هیچوقت عطر را از سرزمین آب، دور نمی‌کند تا در ادامه از روی آب به سبزهای زیر آب برسد، جلبگ‌ها متعلق به یک گذر همیشه جاری هستند، شاد از عبور آب، به همین دلیل به خلافِ خشک شدن عطرهای مرکباتی دیگر (مثلا به خلاف نیشانه هاچیوات) از رایحه‌ی مرکبات به سمت یک سبزِ راکد و کهنه نمی‌رود. تازه است تا وقتی که محو می‌شود
‌

‌
دیور هوم کلون
رایحه ای آرامبخش، با ترنجی که آبدار است
و خنکای شکوفه‌ از آن بالا می‌رود.
عطری که می‌پوشی و می‌خواهی دستت را بغل کنی، پخش آن یکنفره است، هر کس برای خودش... و ماندگاری به قدری که از لبِ خستگی برگردی به گوشه‌ی آرامشِ خودت
‌

‌
نیشانه هچیوات
سریزِ لیموی ترش در افتتاحیه (کوتاه و پربسامد)
و از راه رسیدن آناناس و گریپ فروت همزمان با افولِ زودرس لیمو، این دو نیز دیری نمی‌پایند (یک ساعت)
درصف بعد، روایح سبز، خزه ای و چوبی از راه می‌رسند :
این‌ها اما برعکسِ صف اول، به این زودی‌ها قصد رفتن نمی‌کنند.
در پراکندگی، حرف را شفاف و صریح می‌زند و مثل مرکباتی‌های سالهای اخیر اهل پچ پچ‌های زیرلبی و نامفهوم نیست.
‌در ماندگاری درست گفته اند و من ماندن 12 ساعت روی پوستم را تایید می‌کنم اما ماندگاری در تمام این مدت با کیفیت است؟ من یکساعت اول را دوست دارم
خزه های ساعات بعد اگر چه می مانند اما آن طراوت اولیه را در نیمه‌ی بیشترِ راه، از دست می‌دهند.
‌

والنتینو اومو خیلی رگه‌های شیرین داره اما عطر کارون در ابتدا فندق سوخته ست که در ادامه تلطیف میشه اما اصلا به اندازه اومو به شیرینی نمیرسه. از اونجا که شاید تعبیر شما از لطافت و دونفره بودن غیر مستقیم بر همون جنبه‌ی شیرین عطر دلالت کنه ، فکر میکنم بهتر باشه با خرید نسخه های سمپل یا دکانت با شامه‌ی خودتون شمّ عطر رو تست کنید. البته که کار سختی نیست و این عطر به وفور توی بازار هست.

‌
قدم زدن در پهناورترین سروستان عطرها
رایحه سرو ، چای تازه و سدر ملایم، با هل تند و تیزی که در پس روایح سبزتر معتدل می‌شود. با این عطر، یادم از تپه های سبز «یوش» بالا می‌رود، وقتی که بعد از زیارت آرامگاه نیما می‌خواندیم:

شباهنگام در آن دم
که بر جا درّه‌ها چون مُرده-ماران خفتگانند
در آن نوبت که بندد
دست نیلوفر به پای «سروِ کوهی» دام
گرم یادآوری یا نه
من از یادت نمی‌کاهم
تو را من چشم در راهم

‌
گرلن بویس میستریوکس
عطری چندضلعی (چندوجهی) ، عمیق و مرموز
بهترین سدر رو در عطرها اینجا تجربه میکنم
شروع سنگین با چرم خشک و یاس متراکم ممکنه خط بر پیشانی هر پوشایی بیندازه اما بزودی «سدر» (و مافیها) فضای تیره‌ی افتتاحیه رو روشن میکنه و در میانه‌ی راه چرم آهسته آهسته به سمت صمغ معتدل میشه.
سن عطر بر تن زیر چهل ساله یحتمل زار میزنه چون هیچ بازیگوشی و ناپختگی در این عطر، رایحه نمیشه.
‌