PENHALIGON'S - The Tragedy of Lord George

درود، با اینکه خیلی از دوستان نظرات خیلی مفیدی راجب این ادکلن معروف بیان کردن اما خواستم به زبان خودم هم چند سطری درباره اش بنویسم.
خب اول از رایحه اش بگم که با یه کار کهربایی مشروبی چوبی و تا حدی صابونی به همراه روایح سبز طرف هستیم، تم کهربایی این کار تقریبا در تمام کار های پنهالیگونز از یه جنسه و نت مشروبی ک داره اصلا حالت الکلی نداره و به نوعی یه مشروب خیلی خوش خوراک و دلنشینه و چیزی که من توی این دوست نداشتم این بود که تم صابونی ای که داره منو یاد عطرای قدیمی میندازه و کاملا فضای عطرو کلاسیک کرده جوری که اصلا برای زیر ۳۰-۳۵ سال توصیه نمیکنم، اما به هر حال رایحه فوق العاده ای داره در نوع خودش و کاملا ارزش امتحان کردن رو داره.
و اما پرفورمنس کار، خیلی از کسایی که از این عطر استفاده کردن از این بابت شاکی ان که موندگاری و پخش بوی زیادی نداره، باید گفت که بله! این عطر به هیچ عنوان عطری نیست که شما صبح بپوشیش و تا شب کامل همراهیت کنه در واقع اصلا عطر روزمره نیست
بنده هم اسانس اورجینال این کارو تست داشتم هم ادکلن اصلیش رو که به نظرم ادکلن اصلیش تغییر نت های خیلی دلچسب تری نسبت به اسانسش داره و خب هر دو تا از لحاظ پخش بو تو یک لول بودن ولی موندگاری اسانسش بیشتر بود، به هر حال این ادکلن از بابت اینکه شما برای یک مهمونی بخوای استفاده کاملا جواب گوعه و بازخورد های خیلی خوبی رو به همراه داره
از لحاظ یونیک بودن و شیک بودن رایحه کاملا یه تم اشرافی و یه جورایی پدر خوانده طوری رو به شما میده و اینم اضافه کنم ک حتما با استایل رسمی باید ست بشه
خلاصه عرض کنم که این عطر برای یک شب دورهمی و یا ملاقات های شغلی رسمی کاملا جوابگوعه اما عطر دم دوستی روزمره، اصلا
خوشحال و خوشبو باشید

از زمانی که از جام تلخ حقیقت نوشیده ایم و روح و جان برای تطهیر از آتش برافروخته شد، گویی غل و زنجیری نامرئی ما را بسته اند، با خود جنگی طاقت فرسا و بی پایان را آغاز نموده ایم ؛؛

هنگام فرح، ندایی درونی، زنگ را میفشارد، همه چیز را تیره و تار می‌کند، گویی عقرب گزیده ایم، زمان دفن فرا رسیده است ؛؛

بنشین کنارم تا برایت تراژدی را بنوازم، ممویر را بخوانم و سپس تانگو برقصیم، به لاوز خیره شویم و سرانجام پرایویت لیبل را بنوشیم ؛؛

اتمسفر خیره کننده، سرود پایانی شکوهمند ؛؛

چه میخواهی ؟ خواهم که نخواهم ، Lascia Ch'io Pianga ؛؛

عرض ادب و احترام
لرد جورج از برند لوکس پنهالیگونز
یکی از بی نظیرترین و لوکس ترین روایحی که میتونید تو عمرتون تجربه کنید قطعا این کاره.به شخصه هیچ کاری در این سبک رو نزدیک لرد جورج نمیبینم و به خوبی تونسته از تمام رقباش پیشی بگیره.
شروعی کاملا مشروبی و سبز که در ادامه رام میشه و فضای صابونی که غالب میشه خیلی شبیه به فضای صابونی مالاکئوس از برند بولگاریه.ولی لازمه تاکید کنم که فقط اون فضای صابونی مشابهه ولی ماهیت رایحه به هیچ کاری شبیه نیست و بسیار یونیک و لوکسه.از اون دسته روایحیه که واقعا حیفه در هر موقعیت و با هر استایلی پوشیده بشه و قطعا فضای خاص خودش رو میطلبه.اونقدری خوبه که موقع استفاده ازش اعتماد به نفس ادم چند لول میره بالا و یه غرور کاذب حاکم میشه(حتما سعی کنید جلوشو بگیرید😁) و قطعا پرستیژ و شخصیتتون رو(به شرط استفاده در موقعیت مناسب)پیش افراد دیگه بالا میبره و از سایرین متمایز میکنه
نکته مهمی که وجود داره اینه که حاضر به تمدید باتل این کار هستم؟به شخصه نه!چرا؟چون پخش و ماندگاری واقعا پایینه و با توجه به قیمت بسیار بالا شارژ کردن مجددش در طول روز اصلا عقلانی به نظر نمیرسه
صرفا اگه عطرباز هستید،با قیمتش مشکلی ندارید و دوست دارید روایح خاص و تک رو داشته باشید سمتش برید چون قطعا پخش و ماندگاری تو ذوقتون میزنه
با ارزوی بهترینها برای دوستان عزیزم

پنهالیگونز تراژدی آف لرد جورج باته بویی از مرکبات وفلفل شروع میشه فلفل حالتی گرم وفلزی داره به مرور چوب ظاهر میشه چوب حسی خشک داره ته بویی از برندی کمی فضای بوزی به عطر میده وخشکی چوبو جبران میکنه با اومدن امبر عطر شیرین نمیشه اما حالتی صابونی پیدا میکنه .کیفیت خوب پخش وماندگاری نه چندان خوب

عطر لوکس .
خوش بازخورد
گرون
با کلاس
گرم و خوش بو
اینا کلمه هایی هستند که زمان خرید به سراغشان میرویم.
اما در آخر این عطر لیاقت اینه همه تمجید .وتحسین ندارد.مگر مسدر سام باشه.

با سلام
هوای همدان سرد شده و امشب این عطر رو پوشیدم
بوی شله مشهدی میده
نه شله مشهدیهای الان که با پیسی درست میکنن بلکه شله مشهدیهای دهه پنجاه و شصت که سرشاز از انواع ادویجات معطر و گوشت بود البته اون شله ها پرفورمنس عالی داشتند و بوشون تا شش تا کوچه اونورتر میپیچید

سوالم اینه که اگر این عطر قیمتش ۱ میلیون بود، اسم دهن پر کن تراژدی لرد جورج روش نبود، و روی شیشه‌ش شاخ گوزن نبود، آیا باز هم به همین شکل از رایحه‌ش تعریف و تمجید میشد؟!🤔
این نه تنها در مورد عطر بلکه لباس و چیزهای دیگه هم صدق میکنه...

پنهالیگونز در تراژدی شخصیت ساخته است یک کاراکتر یک وایب یک سبک که همه در رهرو "وینتیج" حرکت می‌کنند ؛؛

این کلمه روی رایحه برچسب خورده است، تراژدی درک مرا از وینتیج کامل کرد، فضاسازی و شرح وینتیج در این عطر بی نظیر است این عطر وینتیج را تنها به تصویر نمیکشد بلکه درس میدهد ؛؛

بدون اغراق بهترین تفسیر این عطر را در عالم استاد ایکاروس انجام داده است چه تکنیکال و چه کانسپت و حقیقت آن،

استخراج نت های دارویی و اولین اشاره به آن از این عطر فقط از عهده کاردان برمی‌آید در نمای اول به ذهن خطور نمی‌کند ؛؛

تراژدی در لغت، معادل فارسی آن به معنای سوگنامه، مصیبت است این عطر در نمای اول برای مخاطب عام یک شکوه و فضای لوکس ایجاد می‌کند اما حقیقت آن این نیست حقیقت آن سم است، سوگواریست، عزاست، نت های دارویی آن منتاظر همین است، استاد حقیقت آن را تفسیر کرده : "عطر شادمانی نیست" سم است ؛؛

از آنجا که آلبرتو موریلاس خالق این عطر است، از چارچوب خویش خارج نمی‌شود عطر را هر چقدر که کانسپت محور باشد برای عامه خوشایند می‌سازد در استشمام اول هیجان می آورد ؛؛

عطر دل بردن نیست،
شخصیت و روحیه وینتیج می‌خواهد کسب و کاری مرتبط، حداقل پوششی منطبق ضروری ست ترنچ کت و یا مونوکروم در غیر این صورت من فکر نمی‌کنم این عطر به کارتان بیاید شکوه و کانسپت این عطر تلف می‌شود ؛؛
قطعا رغبت همه را جلب نمی‌کند و کسی که به دنبال بازخورد است انتخاب های بهتری دارد ؛؛

تشکر از استاد ایکاروس که علم ارزشمند خویش را در اختیارمان قرار میدهد و ستون سطح شناختمان را در مقوله عطر جابجا می‌کند.

چند روز پیش بواسطه ی دوست گرامیم ، هی‌وود راکی مونتین رو تست داشتم شباهت ۷۰ درصدی دارند در رایحه ، یک مقدار لرد جرج برای من گُنگ تر هستش رایحه اش تا هی وود راکی مونتین ،

رایحه ای فوق‌العاده لوکس، اما امان از پخش و موندگاریش، کاش بقول دوستان خساست به خرج نمی‌داد اقای موریلاس تو زمینه پخش و موندگاریش
چاق است و گران...