Olympic Orchids Artisan Perfumes - Blackbird

به‌او نگاه کرد و برروی کاغذی که تاریخ نداشت این‌طور نوشت : مخلوقی تنها و بدون جنسیت برآمده از چشمه‌ی بخشنده‌ی ذهن و تخیل. می‌گفت هوسی دارم. میلِ بازگشت به سالی دور. میل به کسی. به‌کسی خیلی دور...! بقول کاوافی وقتی حافظه‌ی تن بیدار می‌شود هوسی قدیمی دوباره در خون به‌جریان می‌افتد. وقتی لب‌ها و پوست به‌یاد می‌آورند و دست‌ها هوای لمس تو را دارند... گاهی برگرد و مرا به‌آغوش بگیر...! بلک‌برد را همان‌قدر دوست دارم که کریپتیکال را. بطورکلی الن کاوی دوست‌داشتنی‌ست. همان‌قدر هم دست‌نیافتنی. این خصوصیت زیبایی است. سخت به‌دست می‌آید و آن‌زمان که ظهور می‌کند فرصت اندک خواهد بود... فرصت فرصت... هرچه می‌گذرد بیش‌تر می‌فهمم چقدر مهم بود این 'فرصت'. باز این اومد! چی میگی بیا یه عکس دسته‌جمعی بندازیم... بگو سیب... سه ساعت لبخند مصنوعی تقدیم به دوربینِ این زمانِ ناجور... چیزی می‌دانستند که برای بشرِ مچاله شده در پلت‌فرم‌های مجازی کلی اموجی مضحک و بدرنگ تدارک دیدند. توگویی قرار بود لبخندِ واقعی را از یاد ببریم... خیال خام. ما خنده را از سینه‌ی این دورانِ بدخلق و ناسازگار بیرون خواهیم کشید... خلاصه‌که... بگو سیب!