ترکیب دارچین (با شیرینی و تندی توامانش) و چرم (تقریبا از همون نوع چرمی که در بوتگا ونتا پور هوم هست) نقش اصلی رو بازی میکنند و سپس یاس و تخم شنبلیله. شروع خیلی دلنشینی داره- در حدود بیست دقیقه اول که امبری ادویه ای چرمی هست، بعدش تقرریبا خطیه و تا حدی شبیه میشه به جووان سکس اپیل. نوع چرمش رو چندان نمیپسندم (برام یادآور چرم بوتگا ونتا پور هوم هست که نمیپسندم)
فقط در هوای کاملا سرد دلچسب هست. در دمای اتاق اذیت کننده میشه.
به نظر من چندان حس پیرمردی و پدربزرگی نداره اگه در هوای سرد استفاده بشه.
بازخورد خوبی داره بخصوص در مرحله 20 دقیقه اول. ابسشن زنانه شباهت زیادی بهش داره اما علیرغم شباهت، ابسش مردونه کاملا صلابت و مردانگی رو منعکس میکنه- همونطور که از یک عطر کلاسیک مردانه انتظار داریم.
پخش و ماندگاری خوبی هم داره.

دوست عزیز‌آیا مطمئن هستید که عطر یا دکانت اصلی این عطر رو تست کردید؟ چون واقعا این عطر و فیل ان ایگویلز شباهت کمی دارند.
همینطور کامنت شما در مورد اینکه نوت کاج در فیل ان ایگویلز خنک و سرد و فرش و تیز هست، برام عجیب بود. با توجه به اینکه این دو مورد عطر ( فیل ان ایگویلز و کینگ کبرا) رو تنها سایتی که دکانتشو موجود داره سایت یک فروشگاه در شمال کشور هست که معروفه به فیک فروشی ، احیانا شما از اون سایت تهیه نکردید؟

زارا لدر جاردین رو میشه یک عطر چرمی سبز و تلخ دونست.
قرار بوده یک کار رترو چایپر باشه. تعریفات زیادی ازش شنیدم ، و با توجه به اینکه گفته بودن شبیه کابوچارد گرس هست تستش کردم، اما ناامید کننده بود.
اگه دوستدارید هرجا میرید بوی گل لاله عباسی بدید ، یا دقیقتر بگم بوی گل له شده لاله عباسی، همونطور که دختر بچه ها گلهای لاله عباسی رو له میکردند و به صورتشون میمالیدند تا مثلا باهاش آرایش کنند - در این صورت این عطر شماست (اما باز هم رایحه فلورال لاله عباسی رو نداره بلکه بیشتر اون بوی سبز و تلخ و سمی له شده اش روداره).
اثری از خزه بلوط و مشک و پچولی و رز یا دود سیگار .... و خلاصه آنچه در یک چایپر مثل کابوچارد انتظار دارید نیست (ضمنا به هیچ وجه انیمالیک نیست). فقط شاید بشه گفت بوی این عطر "در گذر" یک توهم بوی چرمی سبز و الدهیدی مثل کابوچارد رو ایجاد میکنه.
این بوی سبز و تلخ که تا حدی مصنوعی هم هست، برای من آزار دهنده بود.
ماندگاری و پخش خیلی بالایی داره

چرم دوده اندود (به واسطه گایاک)، کمی فلفل سیاه و نوتهای چوبی در پس زمینه(تداعی کننده چوبهای گران قیمت).
چرم دودی کاملا غالب هست و کمی تم انیمالیک/عودی داره
تقریبا خطی
در هوای کاملا سرد رایحه دلچسب و اعتیاد آوری داره. اما بطور کلی دارک و عبوس هست.
ماندگاری و پخش بوی کمتر از متوسط.
با توجه به کیفیت خوب و قیمت مناسب، کار خیلی ارزنده ای هست

خیزید و خز آرید که هنگام خزان است
باد خنک از جانب خوارزم وزان است

ادای دینی به عطرهای خزه ای کلاسیک، در روزگار خزی که دهانت را میبویند مبادا خزه طبیعی در عطرت به کار برده باشی.

شروعی به شدت شیمیایی (استون یا جوهر مانند) و در دقایق ابتدایی، مثل قل قل زدن مایعی زهرآلود در بالون و بشرهای آزمایشگاه یک جادوگر خبیث که هی رنگ عوض میکند و قل میزند و بخار می کند، در "لحظه موعودی" پس از سالها تلاش در ازمایشگاه تاریک و نمورش .
این عطر هم مثل روشن شدن فندکی در زیر زمینی که سالها قفل بوده، پر از قاب عکسهای فراموش شده و گرد و خاک گرفته از آدمهای فراموش شده که در پرتو نور فندک یکی یکی نمایان میشوند: "جوی هزار زمزمه درد و انتظار در سینه میخروشد و بر گونه ها روان"، چندین عطر و چندان خاطره از جلوی چشمم رژه میروند: بوی حنای خیس در مراسم حنابندان آسیه دختر همسایه، بوی جلبکهایی که در هرم گرمای تیرماه بر روی پایین دست چشمه، همانجا که آب از شور و شوق جوشیدن از خاک افتاده بود و در بطالت یک ظهر بیهوده آب تنی میکرد، بوی برگهای له شده درخت سروی که بین شاخ و برگ درهم تنیده اش آنقدر جای داشت که کودکی را در هنگام بازی قایم باشک در خود جای دهد....
بوی بروت قدیمی، بوی پولو سبز قدیمی، آرامیس...

شروع کار شیرین و وانیلی ، پچولی، دودی و چوبی و بالزامیک ، خشک و داغ هست. کمی حس میوه ای لواشکی مشروبی هم داره فضا رو شاد میکنه. اما در ادامه بیشتر چوبی دودی میشه. جالب اینکه نوت گایاک پررنگ ترین نوت این عطر هست اما ذکر نشده>

درای داونش مشابه های زیادی داره بعضا خیلی ارزونتر.
عطر بی روح و بی معنایی برای من هست.

سانتکتی جزو معدود عطر های اینسنسی (کندر) هست که تقریبا چهارفصله.
شروعش ترکیبی دلنشین از روایح چوبی سدار و سوزنی برگشها و کندر هست بعلاوه مقداری رزماری و مرکبات.
در ادامه بیشتر کندر و سدار و مر خودنمایی میکنند و پاپیروس.
اگه علافه مند بوهای چوبی مداد تراشی صمغی جنگلی هستید حتما تستش کنید.

«رایحه‌ی بسیار تر و تازه و تیز و سرد از برگ کاج» در عطر فیل ان ایگویلز؟!
واقعا؟!

آدم کیف میکنه وقتی میبینه نوجوانهای "متولد اواخر دهه هشتاد" نه تنها به عطرای کلاسیک علاقه مند هستن بلکه حتی یادشون میاد دهه هفتاد این عطرا چه بویی میدادن

تد لاپیدوس پور هوم اسپرت
میشه اون رو یکی از کولون های کوروس دونست. ترکیبی از نوتهای لاوندر مصنوعی و فلورال که یادآور پودر رختشویی هست ، بعلاوه یک تک نوت انیمالیک خیلی واقع گرایانه که کاملا شبیه بوی یک بز بارون خورده هست! ( متعلق به کتگوری روایح گوسپندگون و بزآسا). (اگر در جوامع روستایی و عشایری زیاد رفته باشید، میدونید که بوی میش و بز متفاوت هست، و حتی بوی بز نر -چپش - تگه- بخصوص در فصل جفت گیری باز هم متفاوت هست.)
مسلما پیچیدگی کوروس رو نداره - کوروس مشخصا چند نوت مشکی انیمالیک در کنار خزه بلوط داره که خاص و پیچیده اش میکنه) اما برای طرفداران عطرای انیمالیک و بوهای روستیک (عشایری-روستایی) حس نوستالژیک و خوبی داره. شگفت اینکه, بازخوردهای خوبی هم داره.
پخش و ماندکاریش خیلی خوبه. برای هوای خنک مثلا شهریور و مهر خوبه.
(با تخفیف زیاد در بلک فرایدی، خیلی میارزید)