قطعا بلایند بای نکنید لنتردی رو. دوز بالایی از وتیور داره که باید با احتیاط بررسی بشه. من عاشق این ترکیب گلابی و گل مریم و وتیور هستم. ولی قطعا چیز خاص و یونیکی هست که باید اول امتحان بشه.

فکر میکنم رابطه ی هرکس با کلکسیونش متفاوته. ولی الان که دارم فکر میکنم برای من هیچ عطری معمولی نیست. یعنی هر عطری در نوع خودش یگانه هست. عطر معمولی یعنی چی راستی؟ اختلاف نظرمون‌ سر همینه.

خیلی خیلی کنجکاو هستم ببینم این عطر چه جور بویی داره. کسی این‌ رو امتحان نکرده؟

راستش من خیلی متوجه نمیشم چرا بحث سریع تهاجمی میشه و عباراتی مثل «من به نظر شما احترام میذارم» میاد وسط. شما نظر دادین منم نکته ای در نظر شما پیدا کردم که از بین این همه کامنت های عطرافشان، زوم کردم روش و به نظرم جالب اومد و ترجیح دادم روش نظر بدم. که‌ اون نکته، معنای کلکسیونر بودن هست و اینکه واقعا این کلمه چه مفهومی داره. داریم بحث میکنیم. کی گفته که باید «هم نظر» باشیم، یا اساسا کسی به کسی احترام نمیذاره؟

ادکلن آدم ها ربط مستقیمی به شخصیتشون نداره دختر جان. این در واقع بدین معنی هست که من بر اساس ویژگی های شخصیتی تون نمیتونم براتون عطر تجویز کنم. اما اگر لیرا رو دوست داشتید این رو قطعا دوست خواهید داشت.

سیمین جان در هیچ شرایطی با انجل میوز نمیشه‌ دوش گرفت. من آخرین بار تو سفر اردبیل تو اوج یخ و برف و سرما تونستم نهایت سه پاف بزنم و با همون تو هواپیما یه فیدبک مثبت شدید ازش گرفتم. یه آقایی منو دنبال کرد که اسم عطرمو بپرسه. اصولا انجل میوز برای من قدری سخت هست. پچولی یا شاید گریپ فروت ابتدایی هضمش دشواره. ولی دقیقا درست میگید که آدم جوری باهاش بازخورد مثبت میگیره که از هیچ عطری نمیگیره.

عطرباز بودن به نظرم همیشه به این معنی نیست که آدم دنبال بوهای خاص باشه، یا هست؟ مثلا کسی که کلکسیون لباس داره حتما اون وسط کلی لباس ساده هم داره. اصلا یک میلیون موقعیت روزمره وجود داره که آدم براشون ناچاره یه عطر ساکت و ساده و‌دخترونه استفاده کنه. و اگر کلکسیون داشته باشی میری به این سمت که از همون نوع، چند تا گزینه داشته باشی. یعنی حداقل زندگی من که اینطوریه.

چقدر برای من این کار عجیبه که آدم در کمد لباسهاشو باز کنه و یهو دو پاف از یه عطر بزنه بهش! :)

واقعیت اینه که تفاوت این دو تا نارسیسوی مشکی و صورتی از خاطر من رفته. فقط یادمه مشکیه رو بیشتر دوست داشتم و کلا هم خیلی شبیه به هم بودن. و‌ درست میگی، این «یکشنبه ی تنبل» باید به دلیل نت غالب رزش بیشتر شبیه بطری صورتی باشه. ولی ۴۰۰ نفر گفتن شبیه بطری مشکیه و صد و هفتاد نفر گفتن شبیه صورتیه هست. هر چند ممکنه‌ خیلی ها اینها رو قاطی کرده باشن. واقعا گیج کننده هست!

اولین چیزی که باید بگم اینه که فکرش رو هم نمیکردم چنین بوی شیکی داشته باشه! بر طبق کامنتها دنبال بوی تمیزی و ملافه شسته شده و گل قدیمی بودم که ناگهان با سر به دیوار بلند واقعیت برخورد کردم و منگ شدم. لعنتی! این بو رو کجا شنیدم و چرا انقدر دوستش دارم، و چرا انقدر از من دوره؟ بچگی؟ مامان؟ گل رز؟ ای شهرزاد، لعنت بر تو که هر جور گل رزی به دماغت برسه کیف میکنی و رز شیک و حرمی و خیس و پودری و غیره اصلا هیچ فرقی برات نداره. در همین اثنا و مدهوش از رایحه ی دلچسب روی مچ دستم رفتم صفحه ی فرگرنتیکای عطر رو باز کردم و دیدم که بله! چهارصد نفر گفتن که دقیقا مشابه نارسیسو فور هر بطری مشکی (قوطی صورتی) هست. چرا من فکر کردم میتونم بدون این نارسیسوهای قشنگ سر کنم؟