شروع سیب قرمز آبدار، و تقریبا بلافاصله یک رز فوق العاده زیبا و اغواگر که میدرخشد. نعناع هندی شیک و ملایمی هم از اواسط تا انتها. دلم میخواهد مثل یک راز برای خودم نگهش دارم. مخصوص مهمانی یا قرار دونفره یا جلسه ای که باید در آن با اعتماد به نفس ظاهر شویم، با کت مشکی و رژ لب قرمز تیره. همه ی فصل ها. بی نظیر.

میشه رایحه رو توصیف کنید برامون؟

میشه رایحه رو توصیف کنید؟ از چه لحاظ ممکنه مناسب خانمها باشه؟

خیلی ممنون!

اتفاقا یکی از اقوام امروز در مهمانی خانوادگی این عطر رو زده بود. رد بویی انگار رد بوی بهشت. ترکیبی تر و تازه و در عین حال سنگین و واقعی از گل مریم و یاس. گشتم که ببینم این رایحه ی دیوانه کننده از کجا میاد. و بطری کوچک گوچی بلوم رو در کیفشون نشون دادند. قطعا عطری هست مناسب تمام فصل های سال. صبح و شب.

سلام و صبحتون بخیر. ممنونم از لطفتون. با توجه به نظرات شما و سایر دوستان، واقعا احتمالش هست که بطری و یا بینی من در آن لحظه مشکلی داشته. باید مجدد این عطر رو تست کنم.

دوست میداشتم که به تو عشق بورزم، با خطوط مورب برجسته بر روی شیشه ی صورتی. انگار که شیشه ی یکی از آن خانه های پنجاه ساله ی تهران. همین تهران خودمان. با گربه ها و سوسکها و خیابانهایش. و تهران. این اسم قشنگت بر روی شیشه. اما آه و افسوس که از ابتدا تا به انتها بوی کمد ادویه آشپزخانه به مشامم رسید. آشپزخانه کهنه ای که حتی در آن دیگر غذا نمیپزند. کشوی ادویه های متروک مانده و رها شده. آیا تعمدی در کار بوده است؟ تهرانِ شیشه های غبار آلود با برچسب های ضربدری، و مادربزرگهای حالا زیر خروارها خاک. بطری را روی قفسه ی پرنور مغازه رها کردم. نتوانستم.

تنها باری که از «خرید کورکورانه» پشیمان شدم. چنان تداعی کننده ی بوی عرق مردانه در ازدحام خیابان در کودکی بود که ساعتی بعد از آمدن پستچی، به رایگان به اولین خواهان بخشیده شد. رغبه لطافه، تو و فقط تو مقصر واهمه ی من از عود هستی.

ظاهرا یکی از بهترین کپی های دلینا اکسکلوسیو هست و باهاش مو نمیزنه. کاش به جیب ما رحم کنید و بیشتر اینطور عطرهای اماراتی خوب رو موجود کنید.

عجب شاهکاری! هر چقدر هم که تکراری شده باشه و بوش رو زیاد شنیده باشم، ذره ای از شاهکار بودنش برای من کم نمیکنه. (این حس رو من درباره الین تیری موگلر هم دارم. حتی اگر هزاران بار بوی نسخه های تقلبی مخلوط با عرقش رو در کوچه و خیابان و اتوبوس شنیده باشم، باز هم به نظرم الین یک شاهکار حقیقیه.)
توت های قرمز، پرالین، کارامل، رز، و دود… (آخ از این دود!) طوری با هم ترکیب شدن که همه همزمان حس میشن و در عین حال میشه از هم تفکیکشون کرد و به موسیقی زیبایی که خلق کرده اند گوش سپرد. حقیقتا چه خوب هست که در جهانی زندگی میکنیم که چنین شاهکارهایی در اون وجود دارند.