و اما شیخ گلد ادیشن.
من همیشه فکر میکردم بهترین عطرهای دنیا رو توی فرانسه میسازن. ولی کم کم متوجه شدم عرب ها از فرانسوی ها خیلی منصف تر هستن. شاید عطرهای تندتری تولید کنن (یا به قولی عربی تر) ولی اگر عطری رو با قیمت چندصد دلار تولید میکنن دست کم توش چند ده دلار مواد اولیه استفاده میکنن و فقط به مواد اولیه فکر نکنین، گاهی مواقع پیدا کردن ماده اولیه مناسب از خود اون ماده گرون تر هستش.
نتیجه این میشه که یک عطر تولید فرانسه ازش کپی هایی میشه که از خودش ماندگارتر هستن مثل ارماف که از کرید کپی کرد یا کپی YSL Y و الی آخر.
در حالی که کسی نمیاد از شیخ کپی کنه چرا که اون موادی که استفاده شده گرون و با کیفیت هستن، دسترسی به اون مواد سخته و کسی نمیاد چیزی تولید کنه که قراره ازش فروشی نداشته باشه.
پخش بو: زیاد، ۲ الی ۳ پاف کار خودش رو میکنه.
مانگاری: سوال سختی هست، نت اول فلفلیش که از بین میره پخش بوش کم میشه و عطر یک بوی ملایم تری میگیره و بوی عودش چندین روز مهمون لباس ها هستش.
بویایی: (حقیقت تلخه ولی از دروغ شیرین بهتره) عشق آقایان نفرت خانم ها. این کار شبیه تلفیقی از اینتلود و ممویر هست، ادویه ای تند، صمغی و عودی. بیشتر افرادی که این عطر رو میخرن تجربه ی زیادی با کارهای نیش دارن و دماغ آموزش دیده به واسطه این علاقه که میتونن بوهای این عطر رو از هم جدا کن و واقعا درکش کنن و ازش لذت ببرن.
اگر از کارهایی مثل اینتلود، ممویر، بلک آیریس و وتیور گرانیوم خوشتون میاد این عطر رو بلایند بای کنین.
۱۰۰ میل بگیرین که پشیمون نشین.

بلک اورکید به نظرم یکی از عجیب ترین بوهایی هست که تا به حال تولید شده. هرچند به عنوان زنانه معرفی شده ولی مردانه هستش، اونم نه اون مردونه ای مثل بوی فرش که زنها هم به عنوان یونی سکس ازش استفاده کنن. یک بوی مردونه سنگین. در میون این همه بوی سنگین یک دفعه یک عطر ملایم زنانه توش خودنمایی میکنه که باعث میشه مردها هم چندان مردونه نبیننش.
این عطر بی شک یک عطر خاص پسند هستش ولی در عین حال با توجه به لطافتی که داره اصلا زننده نیستش.
پخش بو: زیاد. ۲ الی ۳ پاف کافی هست. عجیبه که بویی به این لطیفی چجور یک چنین پخشی داره.
ماندگاری: دماغ من سریع به این بو عادت میکنه ولی با توجه به واکنش دیگران ساعت ها بو میدم.
بویایی: خب بوی خاصی هست. برای زنها بوی به شدت سنگینی داره و برای مردها توش بوهای زنونه داره. من از کارهای اگزاتیک بیشتر خوشم میاد که باعث میشه این کار رو از کارهای دیگه تافورد بیشتر دوست داشته باشم.
ولی با توجه به این خاص بودنش دلیل نمیشه که این بو همه پسند نباشه. به نظرم این تناقض دلیلش لطافت زیاد این بو هست.
بلایند بای؟ اصلا. این بو چه برای زن ها و چه مردها یک شخصیت منحصر به فرد نیاز داره.
امیدوارم برای شخصیت شما هم مناسب باشه.
گاهی مواقع برای به وجود آوردن یک بوی که نمیشه تولیدش کرد سازنده از ترکیب بوهای دیگه استفاده میکنه که برای ما گول زننده هستش. اینکه ما به دنبال بوها در عطر بگردیم باعث میشه تصویر کلی عطر رو دیگه نتونیم حس کنیم.

این عطر بارها و بارها ریفرمول شده و از یک عطر بیست مود تبدیل شده به یک عطر متوسط.
و اینجا جا داره بگم زیر مال من نوشته 1W01 که یعنی از اولین ریلیز هستش. بوش دقیقا مشابه بوی کرم پودر ۱۰۰ برابر قوی تر شده هست و برای خیلی ها به شدت سردرد آوره. سری های جدید این عطر رو دوستام دارن و شباهتش مثل ساویج الکسیر و ساویج EDT هستش هم از نظر بو و هم ماندگاری و پخش بو. از ۲۰۲۱ هم بوی اسطو خودوسش دیگه حذف شدش. با توجه به اینکه بوی اسطو خودوس نت اصلی بود نمیدونم قراره چه بویی بده.
پخش بو: بیست مود. حدود ۳ پاف کافی هست.
ماندگاری: ۸ ساعت. بعد دیگه از روی لباس محو میشه.
بویایی: چندان همه پسند نیست و یک مقدار سر درد میاره. شباهت زیادی به فارنهایت ۳۲ داره که اون از این کمتر پودری هستش.

این عطر انقدر این روزها روی بورسه که همه باهاش آشنا شدن. ماندگاری زیاد، بوی همه پسند، پخش بوی بیست مد. لاکردار وقتی میزنی انگار روغن زدی انقدر ماده ی عطرش زیاده. ولی بقالی سر محل هم یک فیکی ازش داره. این روزها همه این بو رو میدن.
ولی میدونین یک چیزی رو؟ من دیگه نمیزنمش. تا چند سال دیگه که بارها فرمولش رو عوض کردن و دیگه نه بیست مود بود و نه خوش بو اون موقع میارمش از گنجه بیرون و همه رو زخمی میکنم.
ولی عطر خوش بویی هست. به این فکر نکنین که با ۱ میلیون تومان این عطر رو ساختن. دست کم یک میلیون تومان دیگه برای هر عطر هزینه تبلیغ کردن و همچنین برای فروش جهانی این همه دفتر زدن هم خودش به هزینه کار اضافه میکنه. اگر دیور عطری تولید کنه که به اندازه کافی فروش نداشته باشه قطعا ضرر هنگفتی میده. در حالی که برای یک نیش این بی معنی هست و اونها به فروش کم بسنده میکنن و مواد مرغوب تری مصرف میکنن (به جز کرید). و چه خوشتون بیاد چه نه عطرهای معقول اینا هستن که شما رو خوش بو میکنن نه خاص.

این عطر یک مثال بارز عطر دیزاینری تولید انبوه هست.
وقتی طراحی شده هدف این بوده که هر فردی روی این کره خاکی که بوش کرد بگه خوش بو هست. به بوی سیبی فکر کنین که دارین میخورین، اگر همون سیب رو به هر ۷ میلیارد نفر آدم موجود بدنش همه به اتفاق میگن خوشبو هست. ولی کسی عاشق بوی اون سیب میشه؟ این عطر هم بویی نداره که شما رو عاشق کنه ولی شما رو خوشبو میکنه.
یک مقدار ماندگاریش برام عجیب بود انتظار داشتم با توجه به پارفوم بودنش ماندگاری بیشتری میداشت. و همچنین چون به شدت موفق بوده فیک هاش همه جا هست.
پخش بو:‌ متوسط رو به زیاد. حدود ۳ پاف کافی هست.
ماندگاری: ۴ الی ۵ ساعت، بعدش به صورت عجیبی دیگه حتی لباستون بو نمیده. سرعت تبخیرش زیاده و به جای اینکه زیاد اسپری کنین اگر لازم شد دوباره تمدیدش کنین.
بویایی: بعید میدونم کسی بیاد و بگه از این عطر خوشش نمیاد. بلایند بای واقعی این عطرها هستن که همه ازشون خوششون میاد.
اگر این عطر رو دارین پاکورابان XS نخرین و برعکس چرا که یک بو هستن.

یک مهندس کیه؟ اگر به شما بگن یک ماشین طراحی کن که ایمن باشه و جادار و قوی خیلی راحت طراحی میکنین. فقط مشکل اینجاست که شرکت برای ساختن اون ماشین ورشکست میشه. کسی هم از پس خریدش بر نمیاد. موتور ۱۲ لیتری، کاپوت ۳ متری با اتاقی از جنس تیتانیوم. جاده ها رو هم باید ۲ متری پهن تر طراحی کنن. پس یک مهندس از منابع محدودی که داره باید یک چیزی طراحی کنه که هم قابل ساخت باشه و هم قابل خرید، هم مشتری پسند و هم سود ده.
فکر کنم این عطر رو مهندس های شرکت جگوار ساختن. رنگ تیره ی این عطر به خاطر وانیلی هست که توش استفاده شده و وانیلش به قدری خوشبو هست که من تا به حال چینی عطر وانیلی حس نکردم. به باقی ترکیبات نگاه نکنین، برای این هستن که بوی کیک و بستنی نده. اگر این عطر رو سه الی چهار برابر این قیمت میگفتن شک ندارم همه میگفتن عجب عطر وانیل طبیعی. ولی با این قیمت شک میکنین که این عطر واقعا خوبه یا نه.
پخش بو:‌ متوسط رو به زیاد
ماندگاری حدود ۶ الی ۸ ساعت با پخش بوی زیاد رو به متوسط. ۳ الی ۴ پاف کافی هست. رو لباس هم تا چند روز میمونه.
بویایی: مال من دیگه آخرشه، شاید ۱۰ سی سی مونده. طی این مدت فقط تعریف ازش شنیدم. خودم هم از بوش خوشم میاد و اصلا زننده نیست. به نظرم اسانس وانیل با توجه به پوششی که با باقی مواد بهش داده شده یک شاهکار ساخته.
قیمت یکی از فاکتورهای اصلی محک حساب میشه و با این قیمت این بو، ماندگاری، پخش بو، همه پسندی و شیشه ی با کیفیت جای تعجب داره.
بلایند بای این عطر منطقی هست.

این عطر دقیقا چه بویی میده؟ چیپ و بی کیفیت. هیچ بوی طبیعی در این عطر وجود نداره و بوها خیلی خیلی سنتتیک هستن و هویتی در بو دیده نمیشه. ولی برای من جالبه که وقتی زدم افراد زیادی بهم گفتن بوی خوبی میدم. البته عطرهایی به این شدت مصنوعی گاهی مواقع ما رو شگفت زده میکنن که چجوری یک نفر میتونه از این بو خوشش بیاد. ولی یک کار جالب بکنیم: به جای اینکه روی خودمون اسپری کنیم به دیگران بزنیم و خودمون به عنوان یک فرد ثانویه بو کنیم. این کار باعث میشه بفهمیم دیکران چه بویی از این عطر احساس میکنن که در این مورد بو مقداری متفاوت هست و اون همه بوی سنتتیک دیگه خودشون رو نشون نمیدن.
پخش بو: بد نیست، دست کم ۶ پاف لازم هست. ولی بعد از ۶ پاف پخشی در حد متوسط داره.
ماندگاری: نت های آغازی و میانی چندان پایدار نیستن و خیلی زود خودشون رو به نت پایانی میرسونن که یک بوی ناخوشایندی برای فردی که میزنه داره ولی قراره این نت چند ساعتی با شما باشه.
بویایی: همان گونه که عرض کردم نت پایانی یک مقدار زننده هست ولی برای کسی که میزنه، دیگران چندان متوجه این زنندگی نمیشن، نسبتا افراد زیادی از این عطر خوششون خواهد آمد.
بخریم یا نه؟ اگر عطرهایی که تهیه میکنین در رنج قیمیتی این عطر هستن تهیه این عطر معقول هست چرا که بویایی شما با بوهای سنتتیک آشنا هست و ماندگاری این عطر نظر شما رو جلب میکنه. عطرهای فرش ماندگاری پایینی دارن و این عطر توی فرش ها ماندگاری بالایی داره.
اگر عطرهایی با عصاره های طبیعی تهیه میکنین این عطر چندان برای شما مناسب نیست.
بلایند بای؟ با توجه به همه پسند بودنش معقوله.

من ارادت خاصی به کرید داشتم چرا که به نظرم عطر تولید میکنه نه فقط یک بوی خاص مثل گل، ادویه، مرکبات رو داخل یک شیشه بریزه بگه اینم عطر. ولی کم کم دیدگاهم عوض شد. به نظرم عطرهای کرید ماندگاری و پخش بوی مناسب رو ندارن و همچنین از مواد مناسب به اندازه کافی استفاده نمیکنن. از نظرم کرید یک نیش نیست و بیشتر کارهاش شبیه دیزاینرها هستش که فقط میخوان بفروشن.
و اما وتیور گرانیوم: باز هم یک عطر خوش بو با ماندگاری پایین، مثل باقی کارهای کرید. با زدن این عطر یک بوی خاص و کلاسیک میدم، البته همون دو ساعتی که به زور بوم میاد. به نظر من یک مقدار عطر تندی هست و بوی سبزیجات از سیتروس غالب تره. و چون بوی تندش به واسطه سبزیجات هست به جای چوب اون حس لاکچری رو بهم نمیده. همچنین من چندان تغییر فاز رو توش احساس نمیکنم، اولش بوی سبزیجات تنده به همراه سیتروس بعد سبزیجات ملایم میشه و سیتروس میره. بهم حس نت آخر گرین آیریش تویید رو میده که سبزیجات بیشتر خودشون رو نمایان میکنن.
پخش بو: متوسط رو به کم.
ماندگاری: ۲ ساعت.
بویایی: اینکه نظر یک فرد چی هست به نظرم چندان مهم نیست و نظر باقی افرادی که بوی ما رو احساس میکنن مهمتره چرا که اونها علاقه فراوان ندارن و حس اونها واقعیت ۹۹٪ جامعه رو نشون میده.
این عطر خلاف باقی کارهای کرید چندان مردم پسند نیست چرا که یکم تند هستش. با توجه به اینکه نمیدونم الان اونتوس جدید چه بویی میده (مال من از اولین هاش بود) به نظرم ارولفا توی کارهای کرید همه پسندتره.
طراحی شیشه: خیلی زیباست

اول این رو بگم: بیش از ۲۰ سال زمان گذشته از آخرین باری که این عطر رو مصرف کردم. نمیدونم کیفیت الان چجور هست ولی اون موقع روی یک تی شرت برای تست زدم و دست کم یک ماه بوش موند. حتی یادم هست بعد از شستن لباس هام باز بوی عطر رو میتونستم احساس کنم.
اگر سنی کمتر از ۲۵ سال دارین به دنبال یک عطر ارزون واقعی هستین این عطر مرزها رو جا به جا میکنه. ۲ تا ۳ پاف کار خودش رو میکنه و با حجم ۲۰۰ سی سی اگر هر روز هفته بزنین حدود ۲ سال تمام این بو رو میدین. سیگنچر سنت واقعی میشه این که هر روز یک بو رو بدین و همه شما رو به این بو بشناسن. البته به شرط اینکه سردرد نگیرین چرا که حتی برای من هم تا حدی سردرد آور بود.
پخش بو: زیاد، نمیگم بیست مود چرا که اون زمان بیست مود معنی نداشت.
ماندگاری: با کاری مثل بلک آیریس، الکساندریا، باکارات ۵۴۰ به نظرم یکسان بود. (امیدوارم هنوز هم باشه)
بویایی: خوب هر فردی نظر خودش رو داره ولی برای خیلی ها این عطر سردرد آور بود. دلیلی هم که من دیگه ازش تهیه نکردم این بود که از طرف خانواده منع شدم چون همه سردرد میگرفتن (ناگفته نماند که من از همون موقع هم زیاد اسپری میزدم). و اگر الان نمیخرم اینه که برای اینه که سن این بو پایین هست و دیگه از من گذشته.
ولی اگر شما زیر ۲۵ سال دارین دنبال این نباشین که پدرتون چی میزنه چون اون همین الانش از شما دست کم ۲۵ سال بزرگتره و عطرهای اون با مال شما نباید یکی باشه اون وقت همه فکر میکنن عطر باباتون رو زدین. بیاین با بودجه محدودی که دارین یک عطر به خصوص برای خودتون بخرین که نشون بده خودتون انتخابش کردین و باور کنین باهاش بوی بهتری میدین.
در خصوص بلایند بای نظری ندارم. ولی بخرین هم جای دوری نمیره.
برای من زمان خیلی زیادی گذشتش ولی اولین بار که الکساندریا رو بو کردم اولین چیزی که یادش افتادم این عطر بود.

و اما پریوت لیبل: لالیک انکره نویر رو تند و تیزش کنین، یک مقدار بهش بوی چرم اضافه کنین و مردونه ترش کنین:‌ میشه این عطر. یا میتونین این عطر رو یک مقدار ملایم کنین و بهش بوی دلنشین عود رو اضافه کنین تا همه پسندتر بشه و اسمش رو دیگنیفاید بذارین.
میدونم باید هشت برابر لالیک هزینه اولیه بدین ولی حداقل از لالیک ارزون تر براتون آب میخوره چون به جای ۴۰ پاف ۲ پاف میزنین و با همون دو پاف ۱۲ برابر طولانی تر بو میدین. لذا اگر شما انکره بخرین و بخواین مثل پریوت لیبل ۶ ساعت بو بدین هر ۳۰ دقیقه باید ۴۰ پاف بزنین که میشه روزی ۴۸۰ پاف، هر ۱۰۰ میل حدود ۱۲۰۰ پاف میده که اگر ۶۰۰ روز بخواین مصرف کنین باید ۲۴۰ عدد لالیک انکره نویر بخرین! یا یک دونه پریوت لیبل جووی پریس. جیب رو دریاب.
هی من میگم عاشق بیست مودم. دلیلش اینه که پول کمتر میدم، بیشتر تو چشمم و خاص ترم. تازه این بیست مود نیستش.
پخش بو: متوسط رو به زیاد، دیگران از چند متری متوجه شما میشن ولی نه خیلی زیاد.
ماندگاری: خوبه، بو تا بو فرق داره و این عطر تا ۶ الی ۸ ساعت کارایی داره.
بویایی: به نظر من هر کسی نظر منحصر به فرد خودش رو داره. ولی مهم اینه که اگر از دیگران بپرسین بوی عطرم چجوره، چند نفر از ۱۰ نفر میگن عطر خوشبویی هست. ولی یک فاکتور دیگه برای این عطر بیشتر خودنمایی میکنه، اگر این عطر رو به یک پسر ۱۵ ساله با تیشرت و شلوار گرمکن بزنین مسخره به نظر میرسه. ولی یک مرد جا افتاده توی زمستون روی کت چرمیش این رو بزنه و با همسرش بره طلا فروشی بگه هرکدوم رو دوست داری بخر آدم رو یاد آرنولد توی ترمیناتور میندازه.
بلایند بای؟ نمیدونم چی بگم، به نظرم بوی سنگینی داره و شاید مورد پسند همه نباشه. ولی قطعا یکی از مردونه ترین عطرهایی هست که من میشناسم.