شبیه که هستند به خصوص که هر دو هم در اصل برند جواهرات خاص هستند. به هرحال پرچم فاطیما تو ریویو نویس های خانم عطرافشان بالاست و سوتی هم ترس نداره

خواهش میکنم

نه اتفاقا تو این مورد موضوع از این قاعده تبعیت نمیکرده . بیشتر دلایل فرهنگی دینی مطرح بوده و کل دنیای اسلام رو در بر میگرفته

علت اینکه چهره ها در دورانی در تمام مینیاتور های شرقی شبیه مغول ها میشه غلبه سبک چینی در برهه ای از تاریخ هست ضمن این‌که در نقاشی مینیاتوری داشتن سبک شخصی و حتی اختصاصی کشیدن چهره ها نوعی کفر و نافرمانی تلقی میشده کتاب نام من سرخ اورهان پاموک این مورد رو به خوبی توضیح میده که ترجمه فرانسه اش میشه اسم عطر mon nom est rogue

سلام بله به نظرم ماندگاری خیلی خوبی داره

فاطیما جان من هم معتقد هستم که این لاین اصلا زنونه نیست و شوخیه! اصلا به زنانگی لایتچسبک (تا انتها نخواهد چسبید) 😉 هست یادمه اولین بار روی مچ دستم تست کردم و اومدم تو ماشین نشستم و بعد چند بار حین رانندگی ناخوداگاه و با شک اطراف رو نگاه میکردم ببینم کدوم مرد غریبه ای این اطرافه! که خوشبختانه یادم می افتاد کار کار جناب هرمسه

میگم حالا چرا ریتالین و هرویین با هم زد چه ترکیب غریب بی خاصیت و آزارنده ای 😉

با کمال میل و افتخار منتظر این دورهمی و تست عطر شما که گویا خیلی هم داره با دقت و ظرافت ساخته میشه هستم.

وقت شما هم بخیر و ممنونم از وقتی که برای پاسخگویی گذاشتید 🙏 و موفق باشید در پروژه های عطرسازی.امیدوارم ما دوستان عطرافشانی تون هم شانس تستش رو داشته باشیم.

راستش در پایبندی به ارزش های سنتی و مدرن من جایی در وسط هستم و میگن که تو دعوا بیشترین آسیب رو میانجی میبینه! اتفاقا چند سال پیش در یک کنگره روانکاوی عده ای از اساتید این رشته از آمریکا اومده بودند و داشتند میگفتند که چقدر اخیرا به این نتیجه رسیدند که که فرهنگ شرقی و جمع گرا برای سلامت روان خوبه برعکس تاکیداتی که اوایل قرن بیستم بر فردگرایی افراطی میشد و برعکس ایرانی هایی هستند که به شدت طرفدار فردگرایی افراطی غربی هستند که من شخصا باهاش زاویه دارم چون تجربه اش هم کردم و چیز خوبی نبود. ولی افکار و زندگی های متفاوت رو نمیشه حذف کرد و همه حق زندگی در جامعه رو دارند به نظرم. بعد البته از اونجایی که کار من طوری هست که بسیار راجع به زندگی بسیار خصوصی مردم مجبورم که بشنوم، باید خدمتتون عرض کنم که در بین اقشار سنتی با داعیه اصلا پدیده هایی مثل خیانت،بچه های با هویت مشکوک و از همه بدتر که شرم میکنم بگم رابطه با محارم کم نیست و اینها دیگه تقصیر فرهنگ غرب و فروید بیچاره نیست. به دو تا کتاب ارجاعتون میدم یکی زنان سیبیلو و مردان بی ریش و دومی تن بارگی در عصر صفویه که هر دو مجاز و چاپ شده در ایران هستند تا به ریشه های تاریخی در همینجا پی ببریم.