برای دوره ای ست که دنبال عطرهای خنک و تروتازه بودم... نُتِ موردِ علاقه ام هم "بنفشه" بود.
در حقیقت همه چیز از "212 نقره ای" شروع شد و خُب به "لاکوست مگنتیک" هم ختم شد...
ترکیب "بنفشه"، "برگ چای" و "بامبو" در بستری از "امبر" و لمسی از نت های چوبی و خاکی و کمی حال و هوای دریایی، رایحه ای آروماتیک، پودری و تمیز پدید می آورند... رنگ رایحه سبز روشن است که به استایل اسپرت و جوانانه می نشیند. هماهنگ با همان "پُلو شِرت" هایی که این برند فرانسوی به آن معروف است.

.

.

#لاگوست ادو لاگوست پورهوم ال.12.12مگنتیک Eau de Lacoste Pour Homme L.12.12. Magnetic 

 

مفهوم خلاقانه ای از مرد خوش لباس، جدی و جذاب...
"بلو نویر" از "نارسیسو رُدریگِز"، از همان روایح مدرنی ست که دوست دارم... تند و پر هیاهوست، ولی سعی کرده پیچیده و شلوغ نباشد... هِل، مُشک و چوب ها همه کاره اند اینجا... و این عناصر، آکوردهایی ظریف و زیبا خلق می کنند. مثل باقی کارهای این عطّارِ ارشدِ "جیوادان"، خانم "سونی کنستانت".
ترکیب نهایی، مدرن، خلاقانه و جذاب است. همچنین معتدل و چهارفصل (کمی به گرما متمایل است، پاییزی ست) و در عین حال، هم روزانه قابل پوشیدن است و هم شب...
در نهایت یک دیزاینری خوش ساخت و امروزی ست، که اگر به فضای چوبی/ادویه ای علاقمندید می تواند عطر شما باشد. دوست داران "لانویت/سن لورن" احتمالا دوستش خواهند داشت.
چیزی که من احساس می کنم اینست که "بلو نویر" را مردان بیشتر از زنان دوست دارند (😬)... در حالی که "لانویت" را همه. نمی دانم... شاید هم اشتباه می کنم.
فعلا که روزانه و در محل کار مشغول پوشیدنش هستم و برای من، و به سلیقه ی خودم، خوب و خوش پوش و زیباست... البته که در شب، زیباتر هم می شود.
.
#نارسیس رودریگز فور هیم بلو نویر (نارسیسو رودریگوئز بلیو نواغ) Narciso Rodriguez for Him Bleu Noir 

عطر، یک محصول معمولی نیست. حتی اگر عطرباز هم نباشید، متوجه این موضوع خواهید بود. عبورِ ناغافِلِ خاطرات از ذهن، در لحظه ی بوئیدن، فقط یکی از جنبه های این مقوله ی انتزاعی ست. برای همین است که اینجا فقط یک فروشگاه اینترنتی نیست. برای همین است که اینجا شعر می خوانند و از عاشقی می گویند. از گذشته ی تلخ و شیرین می گویند و حس جریان دارد.

"دِرِک" عطرِ من نیست. اما بخشی از خاطره بویاییِ جمعیِ ما ایرانیان است. ۳۰ سال پیش در اکثر خانه های ما، یک شیشه "درک" پیدا میشد. و امروز، با بوئیدنش بلافاصله به آن سالها پرتاب می شویم. 

هنرِ امروز، خلوتی و مینیمالیسم را می پسندد. اما "دِرِک" قائل به پیچیدگی و شلوغی زمان خودش است... ترکیبی از دَه بیست نُت، که آکوردهای پرقدرتی خلق می کنند... ادویه ای، چوبی و آروماتیک، از بقیه شاخص تر اند. یک عطرِ بیشتر روزانه، برای پاییز و زمستان و اولِ بهار... 

همین! زیاد ننویسم... به جایش بروید و یادداشتِ مسیحِ عزیز را (با مطلَعِ؛ آه تو ای نوستالژی) بخوانید که پارسال، همین موقع ها، ذیل این عطر نوشت.

بعضی جمله ها را که انگار همین امروز نوشته...

 

➕️ با سپاس از محمد، همکار خوبم که مدل بود در این عکس

.

#اورلن دریک مردانه Derrick 

امروز، بعد از مدتها "لانویت" را پوشیدم... یک شیشه 60 میلِ اورجینال فرمولا (2012) دارم که با خِساسَت، استفاده اش می کنم.

و... وای که چه خووووب است... ظرافت هایش... و صلابتِ در حینِ جوانی اش... و سرزندگی اش. بی نظیر و زیباست.

هِلِ پرچمدار، به همراه مقداری فلفل سیاه و زیره، آکورد ادویه ایِ گرمی ایجاد می کنند... اسطخدوس هم (که چه زیباست در اینجا) در ابتدا آکورد پودری (!) و در ادامه همان تِمِ صابونی معروفش را به کار می گیرد. یک شیرینیِ کاراملیِ مداومی هم جریان دارد که احتمالا زیرِ سَرِ تونکاست، و مثل وانیل، جذابیت کار را تضمین می کند...

رایحه ی لانویت، در حالی که رسمی و موقر می نَماید، بسیار صمیمی است... و همین موضوع، منحصر به فرد اش کرده است... و تفاوت ها را رقم زده است. نارسیسو رُدریگز "بلو نویر" ادوتویلت هم در همین حال و هواست... محوریت هِل و یک عنصرِ "پودری-صابونی" (در نارسیسو، مُشک این وظیفه را برعهده دارد). بسیار زیباست... و موقر. اما صمیمی؟؟ فکر نمی کنم...

*** پخش و ماندگاریِ نسخه ای که من دارم خوب است. ولی نسخه های جدید ناامیدکننده اند. 3 ساعت بعد باید تجدید شوند.

*** عکس، با احترام، تقدیم به دوست عزیز و مهربانم، علی آقا افتخاریان، که چندی پیش قولش را داده بودم.

***لطفآ عکس دوم را هم ببینید... شاید فضای لوکیشن عکس را دوست بدارید... 🙏

#ایو سن لورن لانویت دی الهوم ادو تویلت (لا نویت لهوم مشکی) La Nuit de l'Homme EDT 

"لیتون"، اولین عطر غیرِ دیزاینرِ من بود. "مارلی" ها، همگی استانداردی از اشرافیت و تجمل را همراه دارند که همین موضوع، پرطرفدارشان کرده است. اکثرشان در قامت پوشش رسمی ظاهر می شوند و انگار نمی توان با تی شرت و شلوار جین پوشیدشان...

"لیتون" اما کمی متعادل تر از بقیه شان است... از همه نظر... و همین تعادل، راحت پوش تر اش می کند. 

برای مردی که اغلب کت و شلوار می پوشد، "مارلی لیتون" می تواند یک عطر امضایِ همه فن حریف باشد. البته که من آن مرد نیستم ولی "لیتون" برایم عطر مراسم رسمی شبانه است در 6 ماه دوم سال (و خُب رقیبانی هم در مجموعه کوچک عطرهایم دارد 😉)

وانیل، سیب و هِل، پرچمداران این رایحه هستند و فلفل سیاه و نعناع هندی پشت سرشان... گلها، کمی رایحه را پودری می کنند و چوبها هم حضور محسوسی دارند. تغییر روایح برای من محسوس و غافلگیرکننده نیست و ترکیب اصلی را دستخوش دگرگونی های ناغافل نمی کند. اما در پایان (درای داون)، وانیل و چوب گایاک و پچولی را بیشتر حس می کنم.

همه مارلی ها از پخش و ماندگاری بسیار خوبی برخوردارند... (البته دوستان از بچ کدهای جدید ناراضی اند ظاهرا)، "لیتون" هم از این قاعده مستثنی نیست و ترجیح من اینست که بیشتر روی پوست اسپری کنم تا لباس... قدرت بالای پرفورمنس، کیفیت راضی کننده و رایحه ی مقبول عام، از خصایصِ اکثرِ "پرفیوم دِ مارلی" هاست.

هفته ی پر امیدی را شروع کنید ✌️

👈 لطفآ عکس دوم را هم ببینید 🙏

ساده ی خوش ترکیب...

روشن و خوش طعم...

ویرایشِ روشنِ اَلور ها...

با آکورد سیتروسیِ تروتازه ای شروع می شود که در عین ترشی، شیرین هم هست... مثل شربت آبلیمو.

در ادامه با اضافه شدن نت های وانیلی و چوبی، رایحه، نرم و خامه ای می شود. عمیق تر و دلنشین تر می شود.

در واقع، تفاوت فنّیِ "ادیشن بلانش" با دیگر سیتروسی های معمول، همین حال و هوای خامه ای و مَخمَلین اش است... که سن اش را کمی بالاتر می برد. پخته تر... هنوز جوان است ولی دیگر بی تکلف نیست... تحصیل کرده است و سرش شلوغ است. در فراغت، تی شرت یقه دارِ سه دکمه با شلوار کتان می پوشد اما، با کفش و کمربند چرمی.

کژوالِ کژوال، بدون گرایش به سمت اسپرت

.

#شنل آلور هوم ادیشن بلانش ادو پرفیوم (چنل الورهوم بلنش پارفوم) Allure Homme Edition Blanche EDP 

یکی از جوان پسند ترین و راحت پوش ترین محصولات زنانه "آمواج"، "آنر" است. نقطه مقابلِ عطرهای نیمه تاریک و گرمِ دیگرِ آمواج، که سن استفاده را بالا می برند... اما با همان خط بو های شگفت آور... کافیست کمی راه بروید تا عطرتان پراکنده شود. حتی در حالت سکون هم تا ساعت ها، آهنگِ ضربانش، "اَثَر" می پَراکند...

یک "وایت فلورال" خوش ساخت و قوی... شامل ترکیبی از گلهای یاس، گل برف، مریم و گاردنیا، که این دو آخری پررنگ تر اند و همین کمی جدی تر اش می کند. در پَسِ آکوردِ قدرتمند "گلهای سفید"، نسیمی از فازِ سبز و کمی حال و هوای چرمی و آمبری، حضور کمرنگ، ولی زیبایی دارند که رایحه را، "مات" نگه می دارد. مثل هوای مه گرفته ای که باران سوزنی میزند، بر روی گلهای سپید...

این "مات" بودن رایحه در "آمواج" ها، همان چیزیست که جذاب و عمیقشان می کند... و اعتیادآور.

مدتها طول کشید تا بتوانم یکی از آمواج ها را دوست بدارم. تا وقتی که آن ژنِ مات و عمیقشان را درک کردم.

آثار آمواج، اصلا همه پسند و راحت پوش نیستند. برای داشتنشان، بایستی بدانید دارید چه کار می کنید... از هرجهت... زمان، مکان، دما، موقعیت و پوشش تان را به وسواس مرور کرده باشید... 

اما قِلِق اش که دستتان آمد، خواهید درخشید... 

با آمواج ها، صبور و دقیق باشید.

👈 لطفا عکس دوم را هم ببینید، جزئیات و قطرات باران در هوا بیشتر پیداست... 👉

.

#آمواج هانر زنانه (آمواژ آنر) Honour for Women 

یک رُزِ آبدار... به همراه لمس ملایمی از چرم.

"فرنچ لِدِر" از "مِمو پاریس"

رایحه اش فوق العاده زیباست... اما بازخورد؟... خُب، ما را بلافاصله به یاد گلاب می اندازد... البته بعد از چند روز استشمام رایحه، کیفیت و زیبایی اش، جایش را در دل مخاطب باز می کند.

واقعا با کیفیت ساخته شده... رایحه ی سبز و گلی و با طراوت اش تروتازه است و طبعی معتدل دارد.

لوکس اصلا نیست... زَرق و بَرق دار و تجملاتی نیست. بلکه خودمانی و دوستانه است. در واقع رمانتیک و عاشقانه است.

آکورد چرم، یا بهتر بگویم، جیر، ظریف و زیبا و ملایم کار شده و با ورودش در میانه کار، کمی و فقط کمی عطر را یونی می کند... اما در کل "فرنچ لدر" را زنانه می دانم.

پخش و ماندگاری متوسط است که در یک ساعت اول، خط بو و پخشی انفجاری دارد.

ای کاش و ای کاش، ما ایرانی ها در مورد رُز همچنین حافظه بویایی ای نداشتیم...این سالها با این نت شگفت انگیز، عطرهای زیبایی ساخته می شود که جای تامل دارد. 

در "فرنچ لدر" البته، به رغم اینکه رُز اش، همان رُز محمدی (دمشقی) خودمان است، اما اصلا حس غم و مزار و ... ندارد... بلکه خیلی هم شاد و سرحال و جوان است... اصلا رُز عروس است... 

#ممو پاریس فرنچ لدر French Leather 

آخرین عطری که به عنوان "عطرامضا" گرفتم، "اولتایم" بود. بعد از آن، رویکردم تغییر کرد و تصمیم گرفتم برای موقعیت های مختلفِ هر فصل، عطرهای متفاوتی داشته باشم...
اما "اولتایم" از ایوسن لورن، (عطری که خیلی زود دیسکانتینیو شد) پتانسیل عطر امضا بودن را دارد. اگر از فضای "گلی، چوبی" اش خوشتان بیاید، یک همه کاره ی تمام عیار است و در اکثر دماها و در اکثر موقعیت ها قابل پوشیدن است...
رایحه زیبا، تمیز و آرامش بخش است. مردِ خوب، امن، مهربان و احتمالا هنرمند می تواند همچنین بویی بدهد. یک ترکیب متعادل، که شفافیت رایحه باعث می شود نت ها بخوبی قابل تشخیص باشند...
زنجبیل و هل با آکورد ادویه ایِ گرم... رُز با آکورد گلی... و سدر با آکورد چوبی، شاخص ترین عناصری هستند که به مشام من می رسند. مرکبات هم در ابتدای کار حضور دارد که کم کم جایش را به آکوردهای گلی می دهد. رُز حضوری مستمر دارد و به عقیده من آنچنان هم در پس زمینه نیست و نقشی محوری بر عهده دارد... اما به هیچ وجه و در هیچ زمان از اجرا، حسِ گلاب نمی دهد. اما خراشی از آکوردهای چوبی (سدر و وتیور) در پس زمینه، این ظرافت را متمایل به مردانه می کند.
پرفورمنس "اولتایم" برای من (که هم به پوست اسپری می کنم و هم به لباس)، کمی بالاتر از متوسط است و خط بویی ملایم را، حتی تا ساعت چهارم احساس می کنم. 
👈 آقا "رضا عطردوستِ" مهربان... الوعده وفا. عکس تقدیم به شما... 😉🙌
.

#ایوسن لورن لهوم اولتایم L'Homme Ultime 

 

✌✌

.

.

#ورساچه اروس زنانه ادو پرفیوم Eros Pour Femme EDP