نوایا زاریا کارخانه تولید عطر و لوازم آرایشی در مسکو روسیه است. قبلاً کارخانه هنری بروکارد در مسکو بوده است (یعنی قبل از انقلاب سال 1917) و بعداً دولتی شد و نام جدیدی شوروی‌مانندی - نوایا زاریا (طلوع جدید) - به آن داده شد.
هنری بروکارد پس از تلاش ناموفق پدرش آتاناز بروکارد برای تقویت و توسعه بیشتر تجارت خانوادگی لوازم آرایشی و صابون‌سازی خود در فرانسه و بعداً در ایالات متحده به روسیه آمد. در آنجا رقابت بسیار شدید بود، اما روسیه با بورژوازی نوظهور لوکس خود ظاهراً بازار گسترده و بسیار جذابی بود.
هنری بروکارد کارخانه خود را در خیابان نیکلسایا مسکو در سال 1861 راه انداخت: وی با تولید انبوه کالا‌‌های آرایشی مانند صابون و پودر دندان برای طبقه پایین جامعه شروع به کار کرد. صابون او به دلیل قیمت بسیار پایین و جذابش پرفروش بود: قبل از آن، حتی صابون‌‌‌های کارخانه‌ای نیز بسیار گران بود.
کالا‌‌های وی با تبلیغات هوشمندانه و طنز پشتیبانی می‌‌‌شد: افرادی که روی پوسترها بودند شهروندان ساده یا دهقان بودند و صحنه‌‌‌های به‌تصویر‌کشیده‌شده اغلب طنز بودند. یکی از شعارها در محصولات روسی «صابون ملی» بود.
بازار آرایشی روسیه مدت‌ها قبل از ورود بروکارد به صحنه وجود داشته است: یک کارخانه عظیم فرانسوی به نام A.Rallet & Co. که در سال 1843 توسط آلفونس رالت تأسیس شد، که با موفقیت در مسکو اداره می‌‌‌شد. با این حال، کارخانه رالت عمدتاً عطر‌‌های گران‌قیمت تولید می‌‌‌کرد. پس از انقلاب، این کارخانه ملی شد و نام جدید سووبودا («آزادی») به آن داده شد و هنوز هم فعالیت می‌‌‌کند.
بروکارد از موفقیت اولیه خود در روسیه خوشحال بود و مواد آرایشی با کیفیت بالا را تولید می‌‌‌کرد و به امید کسب مشتریان رده‌بالای بیشتر، روغن‌‌های اسانس و گلیسیرین را اضافه کرد. او محموله‌‌‌هایی از مواد اولیه معطر را از Roure Bertrand Fils، شرکت مستقر در گرس فرانسه، دریافت کرد.
کالا‌‌های بروکارد مورد توجه خانواده سلطنتی قرار گرفت و خیلی زود این کارخانه به تأمین‌کنندۀ رسمی والاحضرت همایونی الکساندرا فیودورونا، همسر آخرین تزار روسی نیکلاس دوم، تبدیل شد. صابون مجللی که او شروع به تولید کرد چندان با کیفیت نبود، بلکه بسیار جذاب بود: شکل بیضی یا گرد، با حروف حک شده روی آن، حتی برای کودکان نیز مناسب بود. بسیار احتمال دارد که همسرش، شارلوت راوی، که در روسیه بزرگ شده و تحصیل کرده است اما در اصل تبار بلژیکی دارد، به او کمک زیادی کرده باشد، زیرا با خصوصیات زندگی روسیه و روان‌شناسی مشتریان روسی آشنا بود.
در روسیه، این شرکت The Brocard Assotiation نامگذاری شد، که در آن زمان بسیار متداول بود (نام خانوادگی مالک با حذف صامت آخر D، اما با Ъ اجباری در پایان هجی می‌‌‌شد). بعداً این کارخانه به لیست محصولات خود عطر اضافه کرد. این کالا جوایز معتبر متعددی را در نمایشگاه‌‌‌های مختلف کسب کرد، مانند جوایز نیژنی نووگورود، روسیه و حتی پاریس فرانسه. هنری بروکارد در سال 1900 در کن فرانسه فوت کرد.
این کارخانه در سال 1917، پس از انقلاب کمونیست، ملی شد و نام بی‌معنی «کارخانه صابون شماره 5» به آن داده شد. بعداً، در سال 1922، نام جدید نوایا زاریا به آن داده شد، که هنوز هم همین نام را دارد. جالب است که، پولینا ژمچوژینا، همسر یک سیاستمدار مشهور اتحاد جماهیر شوروی، مولوتوف (و یکی از دوستان نزدیک همسر استالین Svetlana Allilueva)، به مدت دو سال (1932-1930) مدیر عامل این کارخانه بود.
در طول جنگ جهانی دوم، این کارخانه، مانند بسیاری دیگر، در منطقه اورال به سوردلوفسک (سابقا و اخیراً اکاترینبورگ) تخلیه شد. در آنجا، این کارخانه همچنین شرکت جدیدی، کارخانه‌ای به نام کالینا، را ایجاد کرد (در سال 1974 به Uralskye samotsvety تغییر نام یافت، اما بعداً به نام اصلی خود بازگشت).
این کارخانه اکنون توسط عطرساز و مدیرعامل آن اداره می‌‌‌شود، که واقعاً به موفقیت آیندۀ عطرسازی روسی اعتقاد دارد. معروف‌ترین عطر این شرکت کراسنایا موسکوا است، که برای همه شهروندان اتحاد جماهیر شوروی سابق شناخته شده و نام آن پر از تداعی‌‌‌های عاطفی است.
توجه: شما با ارسال عکس، موافقت خود را با قوانین قرار دادن عکس پروفایل در عطرافشان اعلام می دارید.
