Cartier - La Panthere

سلام جناب مسیح عزیز

چقدر خوب که شما اینجا عضو هستید. بسیار به وجود نازنین شما می بالیم.

به به.....دست مریزاد....عجب کانسپتی.....عجب اکسپلنیشنی.....چقدر اسپیریچوال ....درود بر تو مسیح جان

بیش گفتار! بخش اول.
بسیارند افرادی که از پیچیدگی وَ غیرقابلِ تفسیربودن این عطر صحبت می‌کنن! این‌که یک اثر هنری شمارو آچمز کنه 'الزاما' مفهومش 'خاص' یا 'کاردرست' بودن مخلوق و خالق نیست! گاهی اوقات یک مخلوق هنری برای مخاطبِ خودش استیصال به بار میاره. یعنی او عاجز میشه. به وجود اومدن 'عجز' در ارتباط با تفسیرِ یک اثر با 'تحکمِ سکوت توسط اثر' متفاوت است. منظورم از تحکم سکوت چیه؟ شمارو ارجاع میدم به نقاشی تجسم (یا ظهور) اثر گوستاو مورو افسانه ای.
Gustave Moreau,, L'Apparition (or) The Apparition 
این نقاشی نمادی است از آن هنری که روان، فلسفه، منطق، زیبایی‌شناسی، زیبایی، خیال، علم، عرفان، چیستی، شکوه و... رو یکجا قلع و قمع میکنه! اما در عین حال مخاطب ترجيح میده در مقابلش سکوت کنه. 'ترجیح' میده! نه اینکه عاجز شه در تعریفش...! یعنی سکوت، تماشا وَ لذت بهترین تفسیر این نقاشی است.

تفاوتی است بین پیچیدگی و پَرتی! من خیلی اوقات دیدم و شنیدم اشخاص پَرتی و کژی واضحِ یک عطر رو پیچیدگی خطاب میکنن! این بلایی که واژه تجمل بر سر این هنر آورده. خیلی بحث گنده و اساسی محسوب میشه و تو حوصله ی این نوشته نمیگنجه... اما باید حواسمون باشه مرزها رو گم نکنیم.

برخی معتقدند هنری که مخاطب رو عاجز نکنه اصلا هنر نیست! لبنیاتِ! کَشک، دوغ، ماست...
اما این نظریه عمیقا غلطه. چون هنرِواقع پاسخ محسوب میشه نه معما! وَ مخاطب کسی که از این پاسخ و پاسخ ها برای حل کردن معادلات خودش استفاده میکنه! هنری که عجز به بار بیاره فرافکنی محسوب میشه و مخاطبی که در مقابل تفسیر یک هنر عاجز باشه 'مو'!
یکی رو تازگی ها دارم میشناسم...
گاها میره بغل اسکان می‌ایسته و به این فکر میکنه که چرا میرداماد افسانه ای باید به ولیعصر برسه و چی میشه که تلخی یک قهوه لب خوشمزه رو میبوسه وَ چرا بانک شهر؟ او یه جایی نوشت،،، مردافکن!
بله... هنر باید مردافکن باشه :)
چه فایده... که آری آوارگی سرزمین ندارد! یهودا را در خواب می‌کشند و کشته هارا در آب می اندازند...
آوارگی سرزمین ندارد. ما می‌خواستیم نویسنده باشیم که چاخان را نبافند و در سرمای یتیم کش به دور گردن ملتِ زیرِ پتو خوابیده نیندازند! اما... سرزمین ندارد... مارا انتخاب کردند و در کوزه انداختند...
آری... آنجا که نگاه قاضی استخوانِ شعور تورا می‌شکند وَ شعور روی عریانِ افکارت قی می‌کند و تو بیخیال همه اینها به این فکر میکنی ای کاش قطعات بیشتری از باخ شنیده بودی... آری سرزمین ندارد...
رو به تو: هی یارو... بقیه پولت!
تو: ممنون آقا.
شخص: خدا عقلت بده. دیوونه شدی داداش.
تو فکر... خدا خدا خدا. چیست این افسانه؟
آری آوارگی سرزمین ندارد وقتی صاحب لااُبالی یک کیوسک به تو می‌گوید دیوانه!

فیلم های کوروساوا، کوبایاشی، برگمن، بنیوئل، میزوگوچی، هیچکاک، تارکوفسکی، فریتز لانگ، اوزو، کمی بعدتر از این‌ها کیشلوفسکی، بِلاتار، لینچ گاها هانکه و... همگی دارای مفهوم و پیچیدگی هستن. اما همگی هنر واقع! قابل بحث، پردازش، دریافت و بررسی! هیچکدام مخاطب 'صحیح' سینما رو عاجز نمیکنن اما در عین حال مردافکن هم هستند!

نوشتم در زیبایی وَ زیبایی‌شناسی... یعنی چی؟ زیبایی یعنی آن چیز که درون ماست. قابل تشخیص ترین جریان برای هر انسانی! که از سلیقه، ایده، طبع، ژنتیک، فرهنگ و خیلی چیزهای دیگه وام میگیره. اما زیبایی‌شناسی وارد مطالعات میشه. دیگه شما سلیقه رو کنار میذاری و با علم و فلسفه های قاطع سراغ بررسی یک اثر میرید. در واقع تعریف، تحلیل و ادراکی است برای زیبایی!
برای همین در قبال لاپونتغ هم نوشتم از لحاظ زیباشناسی مشکل داره! دقیقا در جایی که توسط بسیاری زیبا هم محسوب میشه. (چه بسا خوم تضاد رو توی اون عطر زیبا میدونم!)

لاپونتغ یک عطر پیچیده نیست. فقط شمارو عاجز میکنه. شبیه به سفسطه... اتفاقا با همین جریانِ که بیشترین تاثیرات رو روی مخاطب خودش گذاشته! فرقی هم نمیکنه مخاطب کی باشه. آدمیزاد بیش از 2000 سال اخیر رو تحت تاثیر مستقیم فرهنگ تحریف و اصول سفسطه بوده وَ گریزی نیست :) فقط کافی آدم باشی!

نکته: تفسیر این جملات به منزله بد بودن عطر مذکور نیست!



بیش گفتار - بخش دوم.
مقدمه : بفرمایید آسپرین :)

یکی میگفت: یکی گفته، این عطر خداست، پس حتما هست!
باید عرض کنم 'زرشک' :)
در دنیا و زمان فعلی، دیگه مادون و مَرئوس تر از این نوع نگاه نداریم. واقعا به چنین شخصی فقط باید گفت بدبخت وَ تمام. :)

شما میتونی بگی. فیلم الف رو شخصِ جیم که خیلی برام قابل احترامِ معرفی کرد وَ من هم مثل او از تماشای این فیلم لذت بردم! اما نمیتونی بگی 'چون' شخص جیم گفته قطعا باید ازش لذت ببرم :) یا حتما زیباست...
نه چون جیم گفته دیگه تمومه...
من؟ من گوزن کی باشم بخوام نظر بدم در مورد سلیقه خودم. فقط شخص جیم!
انقدر این نوع نگاه زشت، بَد و لزجِ که آدم از خودش بیزار میشه.
نکنید با خودتون این کارارو :) تا به کی سیاهی لشکر بودن!

[وقتی میگم 'خودتون' مقصودم شما عزیزان نیستید. فقط برای جاری و ساده ماندن نوشته از این دست عبارات استفاده میکنم!/مخاطب من همواره خیالی و شخص غایب است.]

عزیزانم، فرد میتونه عالم، آگاه و حتی واقف به یک یا چند امر و اصل باشه. چنین شخصی میتونه به شما بگه یک عطر، یک فیلم، یک نقاشی از چه عناصری وَ چگونه ایجاد شده، فلسفه و رازهای های مخفیِ پشتِ یک اثر رو برملا کنه، تمام ابعاد پنهانش رو آشکار وَ کمی جلوتر شما میتونید از زاویه نگاهش لذت ببرید و یاد بگیرید... چرا؟ چون او داره از جهانی تازه و با مفادی متفاوت به موضع و موضوع نگاه میکنه!
اما فقط وَ فقط 'شما' (فرد/مستقل) هستید که میتونید خطاب
'زیبا' و 'لذت‌بخش' رو برای یک اثر انتخاب کنید.
هیچوقت اجازه ندید کلام، علم و آگاهی افراد شمارو جادو کنه. هیچکس خدا نیست :) همه ما آدمیزاد هستیم. خام! با سطح آگاهی متفاوت... همین.

این منطق رو باید تو همه چیز بسط بدیم. شما به زندگی روزمره فکر کنید... اکثر آدم ها همینطور برخورد میکنن. مات و مبهوت تا به کی :)

یونانی ها اعتقاد داشتن خدایان از آسمان به زمین میان و گاها با آدمیزادِ جنس مؤنث سکس میکنن و فرزندانی خداگونه از آنها برروی زمین باقی می‌مونه.
ما فرزندان همان خدایان هستیم! بله. نسل امروز همه خداگونه هستن! ما در دوره ای زندگی می‌کنیم که دوره ی کلاسیکِ، عصرِ فهم' محسوب میشه، که قرار چندصد سال بعد کامل شه! :) همه ی ما قدرت ذاتی در شناخت زیبایی وَ فهم لذت داریم. این مهم منوط به زیست شناسی است. ربطی به هنر، ادبیات وَ جادوجمبل هم نداره :)
کسی که با دهان باز به جملات یک شخص گوش میده و او رو تبدیل به بت خودش میکنه کسیِ که برای این عصر نیست! بلکه باید سوار ماشین زمان شه برگرده 2000 سال پیش :) وَ من برای این افراد موقع رفتن دَست تکون نمیدم!!!

البته ما بصورت فرهنگی و تربیتی 'پِیرو' هستم نه 'پیشرو'! و این امر بدترین بلاها رو سر تاریخمون آورده!

دوره دانشجویی یک روحانی از من پرسید جهان سوم یعنی چی؟ گفتم یعنی یک مشت فک باز جلوی یک منبر پوشالی :)
هیچی دیگه. دو ترم تعلیق شدم و هفت بار رفتم شورای انظباطی یک بارم یکی بهم گفت بَسه! :)


این نوع نگاه برای فرداآگاه هم سمی محسوب میشه.
چرا؟ چون نمیتونه بپذیره بسیاری 'شخصِ او را' خط کش سلیقه خودشون قرار دادن! برای همین بعد از کلی تلاش، سرخورده میشه و احتمال خیلی زیادی منزوی.
بخشی از این انزوا حاصل فهم غلط ما از واژه 'طرفداری' است!
ما مفهوم علاقه، احترام و طرفداری رو هم با نابلدی و ژنتیک آویزونی که داریم به گند میکشیم.
هیچ بزرگی از واژه استاد لذت نمی‌بره.
هیچ بزرگی از تبدیل شدن به قطب فکری راضی نبوده!
هیچ بزرگی ازاینکه بت فکری یک جماعت باشه، اغوا نشده!

فکر نکنیم چون فردی از اطلاعات اشباع است پس حتما خدا هم هست! جواب یک 'نوچ' گنده است. این ها همه از خودکوچک بینی مخاطب میاد نه علومِ، عالم!

دوستان من تک تک ما جرقه های باشکوه دانش و دانایی هستیم. هیچ وقت هیچکس حق نداره خودش رو خُرد و کوچک تصور کنه. هیچکس نباید کسی رو برتر بدونه.
بله. بسیاری معلم هستن. مورد احترام و علاقه.
اما هیچ معلمی از شاگردش برتر نیست
فقط آگاه تر است.

تو دیکشنری مریام وبستر (merriam webster) اصطلاح یا بهتر بگم واژه‌ای وجود داره تحت عنوان شیپل! (Sheeple)
افرادی با نفوذپذیری بالا، دهان باز، زودباور، سازگار، پِیرو، متعجب و مطیع :) این اصطلاح از ترکیب sheep به معنای گوسفند و people تشکیل میشه! خلاصه اینکه شیپل نباشیم :)


Mizoguchi, Yasujiro Ozu, Bergman, Luis Bunuel, Fritz Lang, Kurosawa, Hitchcock, Kobayashi, Tarkovsky, Michael Haneke، Kieslowski, Bela Tarr, Lynch

ماندگاریش خوبه.پخشش معمولی.نیم ساعت اول پخش خوبی داره ولی یهو افت میکنه

کاملا باهات موافقم
البته من نسخه legere تست کردم که یکم از این سبک تر و میشه گفت رقیق شده ی نسخه ی اصلیه. من عاشقشم انقد که شیک و خوش بو و متفاوتِ.
نمیدونم prada la femme داشتی یا نه اما اونم بهم همین حس شیک و خاص رو میده. البته رایحش کاملا متفاوته با کارتیر هست.

سلام عزیزم,
آره شما یکی از کسایی هستی که نظراتت برام جالب هست تو عطر افشان و دنبالت می کنم.تو خیلی جاها سلایقت بهم نزدیکه...می دونی وقتی تستش کردم واقعا دهنم باز موند...اصلا فکرشو نمی کردم اون چیزی که گاهی تو تصوراتم داشتم و اینجوری یهو پیدا کنم!!! نه prada le femmeرو نداشتم ولی حتما سعی می کنم پیداش کنم و تستش کنم. ممنون از توجهت

خواهش میکنم عزیزم :)